Stan witaminy K i mobilność u osób starszych

Relacja

Shea MK, Kritchevsky SB, Loeser RF, Stand SL. Status witaminy K oraz ograniczenie mobilności i niepełnosprawność u starszych dorosłych: badanie dotyczące zdrowia, starzenia się i składu ciała [opublikowano w Internecie przed drukiem 6 maja 2019 r.]. (Link usunięty).

Cel badania

Celem badania było ustalenie, czy niedobór witaminy K (w postaci filochinonu) może być czynnikiem ryzyka ograniczonej sprawności ruchowej i niepełnosprawności u osób starszych.

Projekt

Prospektywne podłużne badanie kohortowe

Uczestnik

W badaniu wzięło udział 1323 uczestników (635 mężczyzn, 688 kobiet), których średni wiek wynosił 74,6 ± 2,8 lat. 40% stanowili Afroamerykanie, a 60% rasy kaukaskiej.

Oceniono parametry badania

1. Parametry obiektywne:

A. Wyjściowy filochinon w osoczu (witamina K) i niedokarboksylowana glikoproteina macierzy (ucMGP; poziomy odwrotnie korelują ze stężeniem witaminy K)
B. Trójglicerydy w surowicy
C. Interleukina-6 (IL-6)
D. Współczynnik filtracji kłębuszkowej (GFR)

2. Parametry subiektywne:

A. Indeks zdrowego odżywiania (HEA)
B. Ograniczenie mobilności: zdefiniowane jako 2 kolejne raporty półroczne dotyczące trudności w przejściu ¼ mili lub wejściu na 10 schodów bez odpoczynku.
C. Ograniczenie mobilności: definiowane jako 2 kolejne raporty półroczne dotyczące dużych trudności lub niemożności przejścia ¼ mili lub wejścia na 10 schodów bez odpoczynku.

Podstawowe miary wyniku

1. ucMGP
2. Mobilitätseinschränkung
3. Mobilitätseinschränkung

Kluczowe spostrzeżenia

Filochinon w osoczu (witamina K₁) był dodatnio powiązany z trójglicerydami i HEI i odwrotnie powiązany z IL-6 i bólem kolana.

Nawiasem mówiąc, ucMGP w osoczu było dodatnio powiązane z triglicerydami i IL-6. Niezależnie, ucMGP było odwrotnie powiązane z oszacowanym GFR. Uczestnicy badania Afroamerykanie częściej mieli niższy poziom ucMGP.

Gdy analizy filochinonu w osoczu i mobilności ograniczono do podgrupy uczestników, u których mierzono ucMGP (n = 716), związek między filochinonem w osoczu a upośledzeniem ruchowym był podobny, ale związek z niepełnosprawnością ruchową był osłabiony.

W analizie przekrojowej w przypadku uczestników, u których stężenie filochinonu w osoczu było mniejsze niż 0,5 nmol/l, prawdopodobieństwo wystąpienia ograniczeń ruchowych było 1,49 razy większe (iloraz szans [OR]: 1,49; 95% przedział ufności [CI]: 1,04–2,13, w pełni skorygowany) i prawie dwukrotnie większe ryzyko ograniczeń ruchowych (OR: 1,95; 95% CI: 1,08–3,54, w pełni dostosowane) w porównaniu do tych, które mają co najmniej 1,0 nmol/l.

Według danych z Narodowego Badania Zdrowia i Żywienia (NHANES) z lat 2011-2012 średnio 57% mężczyzn i 37,5% kobiet nie spożywa nawet minimalnej ilości witaminy K dziennie.¹

Prawdopodobieństwo ograniczenia ruchomości i niepełnosprawności nie różniło się istotnie pomiędzy osobami ze stężeniem filochinonu 0,5–1,0 nmol/l i osobami ze stężeniem filochinonu co najmniej 1,0 nmol/l (OR: 1,19; 95% CI: 0,87–1,63 dla ograniczenia ruchomości; OR: 1,65; 95% CI: 0,97–2,81 dla ograniczenia ruchomości, oba w pełni skorygowane).

Prawdopodobieństwo ograniczenia mobilności lub niepełnosprawności nie różniło się istotnie pomiędzy tercylami ucMGP. W porównaniu z tercylem 1, OR dla ograniczeń ruchomości wyniósł 1,16 dla tercylu 2 (95% CI: 0,77–1,74) i 1,42 dla tercylu 3 (95% CI: 0,93–2,17). Szansa na ograniczenie ruchomości (również w porównaniu z tercylem 1) wyniosła 0,88 dla tercylu 2 (95% CI: 0,44–1,74) i 1,62 dla tercylu 3 (95% CI: 0,84–3,13), wszystkie w pełni skorygowane.

Implikacje praktyczne

Badanie to jest jednym z dwóch dotychczas prowadzonych, w których oceniano poziom witaminy K i stopień osłabienia organizmu u osób starszych. W poprzednim badaniu przeprowadzonym w 2016 r. sprawdzano związek między niefosforylowaną i niekarboksylowaną izoformą MGP (dp-ucMGP), innego markera poziomu witaminy K, a zespołem kruchości.¹

Niedobory żywieniowe są znanymi czynnikami ryzyka chorób przewlekłych, upośledzenia czynnościowego i śmiertelności. Dlatego zrozumienie, w jaki sposób składniki odżywcze wpływają na początek i postęp choroby, jest ważne, aby informować o polityce zdrowia publicznego, uczyć klinicystów, jak identyfikować i właściwie badać pacjentów z grupy ryzyka oraz opracowywać metody leczenia, które potencjalnie eliminują i odwracają podstawowe niedobory żywieniowe.

W tym badaniu naukowcy odkryli, że starsze osoby dorosłe, u których poziom filochinonu w osoczu jest mniejszy niż 0,5 nmol/l, są bardziej narażone na rozwój ograniczeń ruchowych i niepełnosprawności niż u osób z poziomem co najmniej 1,0 nmol/l. Jednakże, po uwzględnieniu bólu kolana, ryzyko upośledzenia ruchliwości nie różniło się istotnie pomiędzy pacjentami ze stężeniem filochinonu w osoczu poniżej 0,5 nmol/l i pacjentami ze stężeniem co najmniej 1,0 nmol/l.

UcMGP w osoczu nie wiązało się z upośledzeniem ruchowym. Jednakże ucMGP w osoczu wiązało się z ograniczeniem ruchliwości, tak że u osób w środkowym tercylu ucMGP ryzyko wystąpienia ograniczenia ruchliwości było większe niż u osób w najniższym tercylu, ale nie było różnicy w częstości występowania ograniczenia mobilności między osobami w najwyższym i najniższym tercylu.

Interpretacja i zastosowanie kliniczne tych wyników wiąże się z kilkoma wyzwaniami. Po pierwsze, skojarzenie nie implikuje przyczynowości. Mobilność to złożony proces mechaniczny podlegający kontroli neurologicznej, mięśniowo-szkieletowej i hormonalnej. Ograniczenie go do jednego składnika odżywczego może pominąć bardziej podstawowe przyczyny problemów pacjenta.

Po drugie, poziom witaminy K mierzony za pomocą markerów zastępczych, takich jak ucMGP, nie jest prostym oszacowaniem. Nieprawidłowy profil lipidowy może mieć wpływ na wyniki, jak podano w niniejszym badaniu. Chociaż ucMGP zmniejsza się wraz ze spożyciem witaminy K, produkcja MGP jest niezależna od witaminy K. Naukowcy nie mierzyli MGP ani nie podali stosunku ucMGP do MGP, co byłoby bardziej pouczające.

Wyzwanie związane z markerami zastępczymi jest ważne dla klinicystów, aby je zrozumieli, ponieważ często omawiamy, zalecamy lub testujemy markery zastępcze. Najczęstszym markerem zastępczym zależnym od witaminy K, który został przetestowany klinicznie, jest niedokarboksylowana osteokalcyna (ucOC).

Marker ten został odwrotnie powiązany z osteoporozą; Jednakże, jak podkreślają autorzy niniejszego badania, nie mamy jeszcze klinicznej definicji niedoboru witaminy K w oparciu o markery zastępcze, ponieważ nie zbadano szeroko znaczenia różnych progów dla klinicznych punktów końcowych. Ponadto, zgodnie z recenzją Shea i Bootha z 2016 roku opublikowaną w magazynieSkładniki odżywcze„W przeciwieństwie do innych składników odżywczych, nie ma jednego biomarkera uznawanego za złoty standard określający poziom witaminy K”.²

Niniejsze badanie jest niewystarczające, ponieważ nie mierzono w nim seryjnie ucMGP i witaminy K w osoczu, co zapewniłoby lepsze oszacowanie statusu witaminy K. Uczestnicy badania nie wypełnili również kwestionariusza dotyczącego częstotliwości spożywania posiłków, aby oszacować spożycie witaminy K w diecie.

Jako niezbędny składnik odżywczy witaminę K (w postaci filochinon, którą mierzono w tym badaniu) można uzyskać wyłącznie poprzez dietę lub suplementy. Co ważne, stężenie mniejsze niż 0,5 nmol/l, które według naukowców wiązało się z ograniczoną mobilnością, odpowiada spożyciu witaminy K w diecie na poziomie mniejszym niż połowa zalecanego odpowiedniego spożycia (AI). AI dla witaminy K dla dorosłych wynosi 90 mikrogramów dla kobiet i 120 mikrogramów dla mężczyzn.³

Jak często zdarza się, że ludzie nie spożywają aktywnego składnika witaminy K? Według danych z Narodowego Badania Zdrowia i Żywienia (NHANES) z lat 2011-2012 średnio 57% mężczyzn i 37,5% kobiet nie spożywa nawet minimalnej ilości witaminy K dziennie.⁴

Dlatego też poziom witaminy K, podobnie jak innych niezbędnych składników odżywczych, należy oceniać w kontekście ogólnego sposobu odżywiania danej osoby. Głównym źródłem witaminy K (filochinonu) w Stanach Zjednoczonych są rośliny, zwłaszcza zielone warzywa liściaste.

Biorąc pod uwagę powszechność nieprawidłowego odżywiania w Stanach Zjednoczonych, kontrola stanu odżywienia jest ważna przy próbie powiązania klinicznego punktu końcowego z pojedynczym składnikiem odżywczym. Szacuje się, że 56% dorosłych w USA nie spożywa minimalnego zapotrzebowania na magnez.⁵15% spożywa mniej niż połowę zalecanego dziennego spożycia (RDA) witaminy C, 10% spożywa mniej niż połowę zalecanego dziennego spożycia (RDA) witaminy E, a 18% spożywa mniej niż połowę zalecanego dziennego spożycia (RDA) cynku.⁶

Oprócz niekorygowania nawyków żywieniowych badacze nie ocenili ani nie skorygowali innych potencjalnych niedoborów żywieniowych, o których wiadomo, że wpływają na mobilność, takich jak: B. Witamina D. Niedobór witaminy D wiąże się z utratą masy mięśniowej.^7.8słabość,⁹i zmniejszona funkcja kończyn dolnych.¹⁰Wreszcie nie badali pacjentów pod kątem sarkopenii, która może również wpływać na mobilność.¹¹

Ponieważ biochemia obejmuje sieć interakcji między szlakami biochemicznymi, ważna jest kontrola ogólnego stanu odżywienia.

Badania nad tym, jak składniki odżywcze mogą korelować z chorobą, są ważne dla poprawy wpływu odżywiania na zdrowie i medycynę. Aby badania w tej dziedzinie miały jak największy wpływ kliniczny, przyszłe badania powinny korygować stan odżywienia, oceniać stan odżywienia za pomocą badań laboratoryjnych i kontrolować zmienne, o których już wiemy, że przyczyniają się do ograniczonej sprawności ruchowej i niepełnosprawności.