Badanie: Zanieczyszczenie powietrza w miastach a insulinooporność, cukrzyca typu 2 i otyłość

Relacja

Alderete TL, Habre R, Toledo-Corral CM i in. Podłużne powiązania między zanieczyszczeniem powietrza a wrażliwością na insulinę, funkcją komórek β i otyłością wśród latynoskich dzieci w Los Angeles [opublikowano w Internecie przed drukiem 30 stycznia 2017 r.].cukrzyca.

Cel

Potwierdzenie dowodów epidemiologicznych wskazujących, że zanieczyszczenia powietrza są powiązane z większym ryzykiem cukrzycy typu 2 (T2DM).

Projekt

Eksperyment podłużny

Uczestnik

314 latynoskiej młodzieży w wieku od 8 do 15 lat z rejonu Los Angeles, która wzięła udział w badaniu lotniczym Centrum Badań nad Otyłością Dziecięcą; Wszyscy uczestnicy mieli nadwagę lub otyłość. Dzieci te rekrutowano w latach 2001–2012 i obserwowano je średnio przez 3,4 roku. Żadna z osób objętych badaniem nie chorowała na cukrzycę (ocenianą na podstawie doustnego testu tolerancji glukozy) ani nie przyjmowała leków wpływających na tolerancję insuliny lub glukozy.

Oceniono parametry badania

Poziomy substancji zanieczyszczających powietrze atmosferyczne, w tym podtlenku azotu, dwutlenku azotu (NO₂) i cząstki stałe mniejsze niż 2,5 mikrona (PM2,5) oszacowano na podstawie danych zebranych ze stacji monitorujących na obszarze Los Angeles. Średnie miesięczne wartości narażenia obliczono z wartości dziennych i na podstawie odległości od stacji monitorujących (przy użyciu algorytmu ważenia kwadratu odległości).

Lekarze muszą zacząć zwracać uwagę na niezliczone niekorzystne skutki zdrowotne zwykłego oddychania powietrzem we wszystkich obszarach metropolitalnych.

Wrażliwość na insulinę oceniano za pomocą powszechnie stosowanego, dożylnego testu tolerancji glukozy modyfikowanego insuliną, składającego się z 13 próbek. Dane z tego testu umożliwiły ocenę wrażliwości całego organizmu na insulinę (Si), ostrej odpowiedzi insulinowej na glukozę (AIRg) oraz ocenę funkcji komórek beta (wskaźnik dyspozycji [DI]). W trakcie badania mierzono także wskaźnik masy ciała (BMI).

Podstawowe miary wyniku

Do głównych mierników wyniku zaliczały się:

• Ganzkörper-Insulinsensitivität
• Akute Insulinreaktion auf Glukose
• Beta-Zell-Funktion
• Adipositas

Kluczowe spostrzeżenia

Zarówno PM2,5, jak i NO₂były niezależnie powiązane ze statystycznie istotnym zmniejszeniem wrażliwości na insulinę; NIE₂wiązało się ze statystycznie istotnym pogorszeniem funkcji komórek beta. Zarówno PM2,5, jak i NO₂wiązały się ze statystycznie istotnym wzrostem BMI.

Implikacje praktyczne

Podejścia oparte na stylu życia w zapobieganiu i leczeniu insulinooporności, zespołu metabolicznego i T2DM zazwyczaj skupiają się na diecie i ćwiczeniach fizycznych, aby zmniejszyć liczbę spożywanych kalorii i zwiększyć liczbę spalonych kalorii. Niemniej jednak szereg substancji zanieczyszczających środowisko, w tym trwałe zanieczyszczenia organiczne i arsen, wyraźnie powiązano ze zwiększonym ryzykiem T2DM.

W ostatniej dekadzie w artykułach zaczęto łączyć spaliny samochodowe – zanieczyszczenie powietrza atmosferycznego, które jest ogólnie podwyższone na obszarach miejskich na całym świecie – z nieprawidłowościami metabolicznymi. W ciągu ostatnich 7 lat kilka badań wykazało, że dorośli i młodzież są narażeni na wyższe poziomy tlenku azotu, NO₂i PM2,5 charakteryzowały się wyższymi wskaźnikami T2DM. Trzy badania wykazały, że u dzieci i dorosłych o zwiększonej ekspozycji na spaliny samochodowe występowała wyższa obliczona insulinooporność (przy użyciu homeostatycznego modelu oceny insulinooporności [HOMA-IR]).^1-3Ponieważ wyniki HOMA-IR nie zawsze są potwierdzane testami tolerancji glukozy, przeprowadzono to badanie podłużne.

To nowe badanie stanowi uzupełnienie coraz większej liczby dowodów na to, że zanieczyszczenie powietrza w miastach jest powiązane z insulinoopornością, funkcją komórek beta i otyłością. Lekarze muszą zacząć zwracać uwagę na niezliczone niekorzystne skutki zdrowotne zwykłego oddychania powietrzem we wszystkich obszarach metropolitalnych. Domowe urządzenia do oczyszczania powietrza, które przepuszczają powietrze przez szereg filtrów w celu usunięcia cząstek o wielkości zaledwie 1 mikrona, powinny znaleźć się na liście „niezbędników” każdego pacjenta, obok filtrów do wody, organicznych wersji „brudnej dwunastki” (najbardziej toksycznych owoców i warzyw) oraz ćwiczeń fizycznych.