Suche
Mein Konto
odniesienie
Del Pozo Cruz B, Ahmadi MN, Lee IM, Stamatakis E. Prospektywne powiązania codziennej liczby i intensywności kroków z występowaniem i śmiertelnością na nowotwory i choroby sercowo-naczyniowe oraz śmiertelnością z jakiejkolwiek przyczyny.JAMA Stażysta Med. 2022;182(11):1139-1148.
Cel badania
Zbadanie powiązań między etapami (całkowita liczba kroków i rodzaj kroków) a śmiertelnością (przyczyna ogólna, nowotwór i choroby układu krążenia (CVD)) oraz zachorowalnością (rak i choroby sercowo-naczyniowe).
Klucz do zabrania
Osoby wykonujące do 10 000 kroków dziennie zmniejszają ryzyko śmierci (z powodu raka, chorób układu krążenia lub innych przyczyn), a także ryzyko zachorowania na raka i choroby układu krążenia, przy czym okresy wyższej częstotliwości zapewniają dodatkową korzyść
projekt
Obserwacyjne, prospektywne badanie kohortowe
Uczestnik
W tym dużym badaniu wzięło udział 78 500 uczestników. Mediana wieku wynosiła 61 lat, a zdecydowana większość (97%) była rasy białej. 55% próby stanowiły kobiety.
Naukowcy pozyskali uczestników większego badania brytyjskiego Biobanku (2013–2015). Do osób, które przyjęły zaproszenie do udziału, wysłano pocztą akcelerometry i poproszono o noszenie akcelerometru Axivity AX3 24 godziny na dobę przez siedem dni.
Kryteria włączenia:
- Es wurden Teilnehmer mit gültigen Daten einbezogen. Dies ist definiert als:
- Mindestens 3 „gültige Überwachungstage“, also 16 Stunden Tragezeit oder mehr pro Tag. Tage müssen nicht aufeinanderfolgend sein;
- Einbeziehung von 1 Wochenendtag;
- Einbeziehung von Schlafphasen (keine Angabe der Dauer).
Kryteria wykluczenia:
Uczestnicy zostali wykluczeni, jeśli:
- Sie gaben selbst an, dass ihr Gesundheitszustand schlecht sei;
- Sie hatten aktiven Krebs oder eine Herz-Kreislauf-Erkrankung;
- Für alle Kovariaten (Alter, Raucherstatus, Bildung und andere) fehlten Daten.
Ogólnie rzecz biorąc, uczestnicy tego badania byli zdrowsi i mieli wyższy status społeczno-ekonomiczny niż pacjenci biorący udział w większym badaniu brytyjskiego Biobanku.
Oceniane parametry badania
To badanie wykraczało poza zwykłe liczenie kroków; Oceniono także rodzaje kroków podejmowanych przez uczestników (losowe lub ukierunkowane na cel), ich intensywność oraz czy z każdym typem kroku wiązały się różne skutki zdrowotne.
Pierwotne ekspozycje to:
- Tägliche Schrittzahlen (mittlere Anzahl der Schritte über gültige Überwachungstage)
- Arten von Schritten:
- Zufällige Schritte (definiert als weniger als 40 Schritte pro Minute)
- Zielgerichtete Schritte (mehr als 40 Schritte/Minute)
- Schrittfrequenz:
- Maximale 30-Minuten-Trittfrequenz (definiert als die 30 nicht aufeinanderfolgenden Minuten pro Tag mit der höchsten Schrittzahl)
Badacze uzyskali dane dotyczące zdrowia uczestników z krajowych baz danych w Anglii, Walii i Szkocji (do października 2021 r.), aby zidentyfikować:
- Todesfälle und Diagnosen von Krebs (Blase, Brust, Dickdarm, Endometrium, Speiseröhre, Magen, Kopf und Hals, Niere, Leber, Lunge, myeloische Leukämie, Myelom und Rektum)
- Todesfälle durch und Diagnosen von Herz-Kreislauf-Erkrankungen (koronare Herzkrankheit, Schlaganfall, Herzinsuffizienz)
- Krankenhausaufenthalte aus allen Gründen
- Todesfälle aus allen anderen Gründen
Uwzględniono diagnozy pierwotne i wtórne. Nazwane miejsca nowotworu są najczęściej kojarzone z niskim poziomem aktywności fizycznej.1
Wynik pierwotny
Związek między nowotworami i chorobami układu krążenia a śmiertelnością z jakiejkolwiek przyczyny w zależności od liczby i intensywności kroków w badanej populacji
Kluczowe ustalenia
Mediana czasu obserwacji wyniosła 7,0 lat (53 196 osobolat) i w tym okresie odnotowano 2179 zgonów, w tym 1324 z powodu nowotworu i 664 z powodu chorób układu krążenia. Choroby układu krążenia wystąpiły u 10 245 osób, a nowotwory u 2813 osób.
Wszystkie wyniki wymienione poniżej były istotne statystycznie.
Dzienna liczba kroków:
Każde dodatkowe 2000 stopni wzrostu ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny zmniejszało się o 8%, śmiertelności z powodu nowotworu o 11% i śmiertelności z powodu chorób sercowo-naczyniowych o 10%.
Uwaga: osobista komunikacja z autorem korespondującym potwierdziła kilka literówek. Wszystkie wartości w sekcji Wyniki powinny być poprzedzone znakiem minus („–”).
Losowe kroki (<40 kroków/minutę):
Każde dodatkowe 10% wzrostu ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, nowotworu i chorób układu krążenia zmniejszało się odpowiednio o 6%, 6% i 10%.
Ukierunkowane kroki (≥40 kroków/minutę):
Każde dodatkowe 10% wzrostu zmniejszało ryzyko zgonu z jakiejkolwiek przyczyny, raka i zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych odpowiednio o 7%, 8% i 10%.
Maksymalny rytm 30-minutowy (30 minut dziennie z największą liczbą kroków):
Każde dodatkowe 10% wzrostu ryzyko zgonów z jakiejkolwiek przyczyny, nowotworów i zgonów z przyczyn sercowo-naczyniowych zmniejszało się odpowiednio o 8%, 9% i 14%.
Częstość występowania nowotworów i chorób układu krążenia spadła w podobnym stopniu, od 4 do 7%.
przezroczystość
Praca ta została wsparta grantem badawczym przyznanym przez Krajową Radę ds. Zdrowia i Badań Medycznych oraz Uniwersytetu Południowej Danii.
Implikacje i ograniczenia dla praktyki
Uważa się, że koncepcja chodzenia 10 000 kroków dziennie w celu poprawy zdrowia została spopularyzowana przez japońskiego producenta krokomierzy w latach sześćdziesiątych XX wieku.2Badanie omówione tutaj przez Del Pozo Cruz i wsp. sprawdziliśmy, czy ta wygodna liczba jest rzeczywiście najlepszym celem dla wszystkich.
Ponieważ do badania włączono 78 500 osób, autorom nie udało się ustalić minimalnego progu liczby kroków wiążącego się z niższym ryzykiem śmiertelności i zachorowalności z powodu raka, chorób układu krążenia i innych przyczyn. Innymi słowy, nawet niewielka ilość ćwiczeń zmniejsza ryzyko śmierci lub zachorowania na raka lub choroby układu krążenia.
Liczbę kroków oceniano w innych badaniach, które wydają się odzwierciedlać pogląd, że 10 000 może nie być właściwym celem dla wszystkich. Lee i in. zbadali nieco starszą kohortę (średni wiek 72 lata w porównaniu z 61 lat w tym badaniu) i odkrył, że współczynnik śmiertelności ustabilizował się na poziomie około 7500 kroków.3Paluch i in. odkryli, że spadek ogólnego współczynnika śmiertelności był maksymalny i wynosił od 6 000 do 8 000 kroków u osób w wieku 60 lat i od 8 000 do 10 000 kroków u osób poniżej 60 roku życia.4Większa liczba kroków nadal wydaje się bardziej pomocna niż mniejsza, ale być może cel 10 000 kroków to nie wszystko.
Intensywność wykonywanych przez nas kroków również wydaje się odgrywać pewną rolę.
Zanim zaczniesz zawężać zalecenia dla pacjentów, zwróć uwagę, że badanie Del Pozo Cruz wykazało kilka zależności dawka-odpowiedź. Każde 2000 kroków wykonanych przez uczestników skutkowało zmniejszeniem ryzyka śmierci z powodu nowotworu o 11% i chorób układu krążenia o 10%. To zmniejszenie liczby zgonów na 2000 kroków utrzymywało się aż do magicznej liczby około 10 000 kroków.
Intensywność wykonywanych przez nas kroków również wydaje się odgrywać pewną rolę. Większa intensywność lub „celowe” kroki, które podejmujemy podczas chodzenia (≥40 kroków/minutę), wiążą się z niższym ryzykiem we wszystkich badanych wynikach, nieco większym niż kroki, które wykonujemy, gdy wchodzimy do pokoju i zastanawiamy się, dlaczego tam jesteśmy („losowe” kroki z szybkością <40 kroków/minutę). Osoby, które osiągały średnie tempo w najszybszych 30 minutach dziennie, również zaobserwowały większe zmniejszenie ryzyka zachorowania na choroby układu krążenia i raka lub śmierci z tych lub innych przyczyn.
Naukowcy ponownie zaobserwowali zależność dawka-odpowiedź. Na każde 10% wzrostu liczby losowych lub ukierunkowanych kroków ryzyko śmierci spadało o 6–10%. Stopniowe zwiększanie rytmu 30-minutowego o 10% wiązało się z niższą śmiertelnością o 8–14%.
Czy można wziąćza dużoKroki? Liczby zawarte w tej pracy sugerują krzywą w kształcie litery U, która wydaje się wiązać największą liczbę kroków (>20 000/dzień) i najwyższą kadencję w ciągu 30 minut (>100 kroków/min) z mniej wyraźnym zmniejszeniem wyników sercowo-naczyniowych, chociaż różnice nie są istotne statystycznie. Czy musimy mówić naszym pacjentom, aby przestali chodzić po 10 000 kroków? Prawdopodobnie nie.
Z drugiej strony badanie przeprowadzone w 2017 r. wśród listonoszy w Glasgow wykazało, że większa liczba kroków (> 15 000 dziennie) była związana z mniejszą liczbą metabolicznych czynników ryzyka chorób układu krążenia, chociaż nie oceniano śmiertelności.5Wydaje się to bardziej zgodne z tym, czego można by się spodziewać po wyższym poziomie aktywności.
Dodatkowo autorzy omawianego tutaj artykułu przytaczają „statystyczną niepewność” powyżej progu 10 000 kroków, która może wynikać po prostu z mniejszej liczby uczestników klubu 10 000+ kroków. Przyszłe badania mogą wyjaśnić, czy chodzenie ponad 10 000 kroków dziennie jest szkodliwe. W artykule nie zidentyfikowano zagrożenia istotnego statystycznie.
Badanie to dostarcza ważnych informacji, którymi warto podzielić się z naszymi pacjentami. Po pierwsze, korzystna jest każda ilość ćwiczeń, które możesz wykonać. Przypomina mi to moich starszych pacjentów lub pacjentów paliatywnych, którzy wciąż poruszają się po własnych domach, chodzą po schodach i wykonują lekkie prace domowe. Dla tych pacjentów cel 10 000 kroków może być trudny i zniechęcający. Miło jest móc przedstawić dowody na to, że ich wysiłki mające na celu utrzymanie ruchu przynoszą wyraźne korzyści.
Po drugie, wydaje się, że naprawdę więcej znaczy lepiej. Fakt, że dowody są mniej pewne po przekroczeniu 10 000 kroków, może być czymś w rodzaju samospełniającej się przepowiedni. Popularność celu 10 000 kroków może sprawić, że mniej osób przekroczy ten cel, dlatego obecnie mamy mniej dowodów na poparcie wyższej liczby kroków. W każdym razie artykuł ten potwierdza sugestię, aby wykonywać jak najwięcej ćwiczeń, co najmniej do 10 000 kroków.
Wreszcie, trening o wyższej intensywności może być bardziej korzystny. Ryzyko śmiertelności i zachorowalności prawdopodobnie zmniejszy się bardziej dzięki energicznemu spacerowi na zewnątrz niż spacerowi od kanapy do lodówki pomiędzy odcinkami Netflix, nawet jeśli liczba kroków jest podobna.
Krokomierze są dla pacjentów wygodnym sposobem pomiaru ich aktywności i mogą faktycznie zachęcać ludzi do częstszego ruchu.6W kanadyjskim badaniu przeprowadzonym w 2018 r. ponad jedna czwarta uczestników posiadała urządzenie do noszenia na ciele.7Te popularne urządzenia umożliwiają pacjentom i lekarzom współpracę przy ustalaniu i ocenie celów ćwiczeń. Posiadanie danych, które pomogą nam wybrać cele ćwiczeń, sprawi, że monitory kondycji będą bardziej odpowiednie dla każdego.