Badanie: Ashwagandha pomaga w przybieraniu na wadze związanym ze stresem

odniesienie

Choudhary D, Bhattacharyya S, Joshi K. Zarządzanie wagą ciała u dorosłych w stanie przewlekłego stresu poprzez leczenie ekstraktem z korzenia ashwagandhy: podwójnie ślepa, randomizowana próba kontrolowana placebo. J Oparta na dowodach alternatywa uzupełniająca med. 6 kwietnia 2016. pii: 2156587216641830. [Epub przed drukiem]

projekt

Celem tego 8-tygodniowego, podwójnie ślepego, randomizowanego, kontrolowanego placebo badania była ocena bezpieczeństwa i skuteczności standaryzowanego ekstraktu z ashwagandhy w kontroli masy ciała i poprawie ogólnego samopoczucia u osób dorosłych cierpiących na chroniczny stres. Na początku badania oraz na koniec 4 i 8 tygodni pacjentów oceniano pod kątem głównych wskaźników wyniku wymienionych poniżej.

Uczestnik

Do badania wybrano osoby z kilku przychodni w Pune w Indiach, których zadaniem było leczenie stresu i otyłości. Kryteria włączenia obejmowały chroniczny/codzienny stres w pracy, skalę odczuwanego stresu (PSS) wynoszącą 20 lub więcej, wiek od 18 do 60 lat i wskaźnik masy ciała od 25 do 39,9 kg/m2. Kryteriami wykluczenia były zaburzenia odżywiania; Udział w programie odchudzania w ciągu ostatnich 3 miesięcy; oraz stan endokrynologiczny lub genetyczny predysponujący do przyrostu masy ciała; zaburzenie neurologiczne; każdy niestabilny stan zdrowia; znane alergie/skutki uboczne na ekstrakt z korzenia ashwagandhy; ciąża lub karmienie piersią; leki wpływające na wagę; Udział w innym badaniu klinicznym w ciągu ostatnich 3 miesięcy; historia nadużywania alkoholu lub palenia; oraz niestabilna choroba wątroby, nerek, układu krążenia lub układu oddechowego.

Większość osób w obu grupach była zatrudniona (72% Ashwagandha; 68% placebo). Pozostali zostali zidentyfikowani jako studenci lub gospodynie domowe. Wszyscy badani mieli objawy przewlekłego stresu, a większość miała trudności z koncentracją i bezsenność. Około 44% grupy ashwagandhy i 52% grupy placebo miało problemy z lękiem i niepokojem. Inne istotne objawy obejmowały zmęczenie fizyczne, zmęczenie psychiczne i bóle głowy.

Do badania włączono 38 mężczyzn i 14 kobiet, które losowo przydzielono do jednej z dwóch grup. Po jednym z każdej grupy nie przestrzegał protokołu. Następnie oceniono dane dla pozostałych 50.

interwencja

Badani otrzymywali standaryzowany ekstrakt z korzenia ashwagandhy (300 mg, zawierający 5% witanolidów) lub placebo dwa razy dziennie przez 8 tygodni.

Podstawowe miary wyniku

Głównymi miarami wyniku były PSS i Kwestionariusz Cech Głodu Żywnościowego (FCQ-T). Drugorzędne pomiary wyników obejmowały Kwestionariusz Oksfordzkiego Szczęścia (OHQ), Trójczynnikowy Kwestionariusz Odżywiania (TFEQ), poziom kortyzolu w surowicy, początkową i końcową masę ciała oraz BMI. PSS, miara stresu psychicznego, to 14-punktowa skala oceniająca ogólny stres odczuwany w poprzednim miesiącu. Wyniki wahają się od 0 do 56, przy czym wyższe wyniki oznaczają większy stres. PSS ocenia fizyczne i psychiczne objawy depresji, zapotrzebowanie na opiekę zdrowotną, lęk społeczny i skorelowane wyniki wydarzeń życiowych. FCQ-T to 39-elementowy kwestionariusz samoopisowy stosowany do pomiaru głodu pokarmowego w 9 domenach. QHQ składa się z 29 pytań mierzących szczęście, dobre samopoczucie i optymizm. Poziom kortyzolu w surowicy jest wskaźnikiem stresu i jest również powiązany z apetytem. W tym badaniu kortyzol stanowi miarę antystresowego działania ashwagandhy u osób doświadczających przewlekłego stresu. Kwestionariusz TFEQ służy do określenia zachowań żywieniowych oraz oceny powściągliwości poznawczej, jedzenia niekontrolowanego i jedzenia emocjonalnego.

Kluczowe spostrzeżenia

Średni wynik PSS spadł zarówno w grupie leczonej, jak i w grupie placebo, ale w grupie leczonej zaobserwowano znacznie większą redukcję wyników PSS niż w grupie placebo w 4. tygodniu, a nawet większą w 8. tygodniu. Średni „wynik planowania” FCQ był niższy w obu grupach, ale był znacznie niższy w grupie leczonej niż w grupie placebo pod koniec 4. i 8. tygodnia. Pozytywny wynik wzmocnienia FCQ w 8. tygodniu był znacząco niższy w grupie leczonej niż w grupie placebo. Średnie wyniki FCQ „wzmocnienia ujemnego” w grupie leczonej nie wykazały istotnej różnicy w porównaniu z placebo w 4. lub 8. tygodniu. Wreszcie, średnie wyniki FCQ ran wykazywały znaczną redukcję w porównaniu z wartością wyjściową i w porównaniu z placebo z powodu braku kontroli, emocji i środowiska, chociaż myśli o jedzeniu, składnikach fizjologicznych i poczuciu winy nie wykazały znaczących różnic w porównaniu z placebo.

Spośród drugorzędnych wyników najbardziej interesujące z punktu widzenia klinicysty są kortyzol w surowicy i utrata masy ciała. Średnie poziomy kortyzolu w surowicy, które na początku badania były równe w obu grupach, obniżyły się znacznie bardziej w grupie leczonej w 4. tygodniu (16,05%) i 8. tygodniu (22,2%). Po 8 tygodniach w grupie przyjmującej ashwagandhę zaobserwowano większą redukcję masy ciała w porównaniu z grupą placebo (3,03% vs. 1,46%).

komentarz

W skrócie, po 8 tygodniach ashwagandha była skuteczniejsza niż placebo w zmniejszaniu PSS, kilku aspektów pragnienia jedzenia (ale nie myśli o jedzeniu i poczuciu winy) oraz niekontrolowanego i emocjonalnego jedzenia (ale nie ograniczania funkcji poznawczych). U zestresowanych osób, które przyjmowały ashwagandhę standaryzowaną na 5% witanolidów i 300 mg dwa razy dziennie przez 8 tygodni, zaobserwowano również redukcję masy ciała, BMI i poziomu kortyzolu w surowicy. Poprzednie badania i dziesięciolecia obserwacji użytkowników i lekarzy przepisujących ashwagandhę zdecydowanie potwierdzają jej terapeutyczny wpływ na stres i stany lękowe. Wyniki obecnego badania potwierdzają te raporty i obserwacje i posuwają ocenę o kilka kroków dalej, uwzględniając dodatkową cechę utraty wagi u osób żyjących z przewlekłym stresem. Na podstawie tego badania możemy poszerzyć naszą wcześniejszą wiedzę na temat ashwagandhy i potwierdzić jej zdolność do zmniejszania psychologicznych i fizjologicznych markerów stresu, poprawy samopoczucia, zmniejszania poziomu kortyzolu w surowicy, zmniejszania łaknienia, poprawy zachowań żywieniowych i promowania kontroli wagi u mężczyzn i kobiet znajdujących się w stanie przewlekłego stresu. Dalsze badania dostarczyłyby dalszych spostrzeżeń.