Perfumy w starożytnej Grecji

Perfumy w starożytnej Grecji

Perfumy były poszukiwanym towarem od czasów starożytnych, a wiele stosowanych technik jest w pewnym stopniu nadal stosowanych dzisiaj. Kiedy spojrzymy na starożytne podejście do perfum, zaskakujące jest odkrycie, w jakim stopniu odzwierciedla ono dzisiejsze oczekiwania. Aby zrozumieć naturę w starożytnej Grecji, historycy opierają się na źródłach pisanych, odkopanych mozaikach oraz innych przedstawieniach obrazkowych i artefaktach, takich jak butelki perfum. Obiekty te można wykorzystać do określenia funkcji, znaczenia i produkcji w starożytnej Grecji.

Sztuka wytwarzania perfum rozpoczęła się na takich wyspach jak Kreta i inne greckie kolonie. Przywożono go na agorę lub rynek i sprzedawano na straganach. Starożytni Grecy szybko zaczęli z nim eksperymentować, opracowując własne techniki ekstrakcji przy użyciu wrzących ziół i płatków kwiatów. W procesach tych wyodrębniono wymagane składniki roślinne, a następnie wykonano perfumy poprzez wlanie wyekstrahowanych zapachów do olejków. Proces ten był prostą wersją nowoczesnych technik, ale pozwolił na wytworzenie tak szerokiej gamy z nich, jak można się dzisiaj cieszyć.

Składnikami były głównie kwiaty z własnej uprawy, takie jak irysy i majeranek, róże, lilie i fiołki. Używano także ziół i przypraw, takich jak szałwia i kminek. Kadzidło i mirra były uważane za dekadenckie i zarezerwowane dla bogów aż do IV wieku, kiedy zmieniły się gusta, ideologia i dostępność. Podobnie jak inne starożytne cywilizacje, starożytni Grecy importowali orientalne esencje, aby stworzyć bardziej egzotyczne perfumy. Jednak w przeciwieństwie do innych cywilizacji trzymali je głównie na własny użytek, a nie na eksport.

Perfumy odgrywały kluczową rolę w życiu starożytnej Grecji. Był tak popularny, że polityk Solon tymczasowo zakazał jego stosowania, aby zapobiec kryzysowi gospodarczemu. Było to centrum gościnności, bogactwa, statusu, życia codziennego, a nawet filozofii. Uważano go za erotyczny, mistyczny i duchowy. Kojarzyło się z pięknem, które było nierozerwalnie związane z boskością. Początki perfum i perfumerii splatają się z mitologią grecką. W tradycji homeryckiej bogowie olimpijscy uczyli ludzi perfumerii. Kolor i zapach róży przypisuje się wydarzeniom z udziałem Wenus i Kupidyna.

Perfumy były noszone zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety i odgrywały kluczową rolę w kulcie, ponieważ podobały się bogom i mogły zyskać ich przychylność. Maskował zapach ofiar podczas ceremonii i był używany jako dobry znak na zawarcie małżeństwa i narodzin. Dla dobrego zdrowia namaszczano nim dzieci. Miało to także kluczowe znaczenie w przypadku śmierci. Na czele konduktu pogrzebowego niesiono perfumowane libacje. Ciała palono i owijano w pachnące całuny, które, jak wierzono, zapewniały szczęśliwe życie pozagrobowe. Inne ciała chowano w pojemnikach z nim, ponownie jako ofiary składane bogom.

Perfumy były również istotnym elementem czystości i były używane zarówno przez mężczyzn, jak i kobiety podczas wyszukanych rytuałów kąpielowych. Stało się tak powszechne, że filozof Sokrates otwarcie sprzeciwiał się jego stosowaniu i odrzucał go, twierdząc, że dzięki niemu człowiek wolny jest nieodróżnialny od niewolnika. Sportowcy używali perfum po treningu w celach leczniczych w postaci balsamów i olejków maściowych. Jest to wczesne rozpoznanie jego możliwych właściwości terapeutycznych i leczniczych, przypominające współczesne podejście do aromaterapii i aromakologii. Gościnność wymagała także dużej ilości perfum, gdy goście siedzieli i myli im stopy. Niektóre wina perfumowano także na podstawie dzieł Appicjusza w nadziei, że będą miały właściwości lecznicze.

Biorąc pod uwagę oczywiste znaczenie perfum, nie jest zaskakujące, że były one przechowywane w butelkach w kształcie ptaków i zwierząt, czasami o wielkości zaledwie kilku centymetrów. Wiele z nich powstało około VI wieku p.n.e. 4000 p.n.e. i są znane jako tworzywa sztuczne. W rzeczywistości butelki perfum są wykonane z ceramiki przędzionej i zwykle przybierały kształt odzwierciedlający rodzaj zawartych w nich perfum.

Lekuthos były używane do płynnych perfum i były smukłymi, eleganckimi szklanymi butelkami. Aryballes używano do produkcji olejków i maści. Flakony perfum Alabastron były wysoko cenione, zwłaszcza przez kobiety, a rzemieślnicy często nadawali im markę, aby podkreślić ich kunszt, co czyniło je jeszcze bardziej kolekcjonerskimi. Jak widać, podobieństw ze współczesnym podejściem do perfum jest wiele.