Właściwości lecznicze tradycyjnego kadzidła

Właściwości lecznicze tradycyjnego kadzidła

Rośliny lecznicze wykorzystujemy na różne sposoby. Pijemy je (napar, wywar, esencja kwiatowa, nalewka alkoholowa, nalewka glicerynowa, syrop, ekstrakt miodowy, oxymel), zjadamy (kapsułki, tabletki, tabletki homeopatyczne, Elektra, przyprawy kuchenne, warzywa, zioła doniczkowe), nakładamy na skórę (maść, balsam, okład, maska, hydrosol, olejek, maść, balsam, krem, kompres, wcieranie parą, olejki eteryczne, krople do uszu, kąpiel, moczenie, nasiadówka). kąpieli), wchłaniamy je przez błony śluzowe (czopki, płukanki do zatok, lewatywy, bicze, krople do oczu) i wykorzystujemy je na sposoby duchowe (talizmany, amulety, paczki lekarstw, plastry, kadzidła). Wdychamy także ich leki przez papierosy, fajki, opary, dyfuzory olejków eterycznych, nebulizatory i, tak, kadzidła.

Lecznicze działanie kadzidła zależy od naszego zmysłu węchu. Proces ten zachodzi, gdy cząsteczki przemieszczają się w górę zatok, rozpuszczają się w błonie śluzowej i są wykrywane przez receptory węchowe na końcach węchowych neuronów czuciowych. Sposób postrzegania tych cząsteczek jest przedmiotem dyskusji, czy neurony wyczuwają wibracje cząsteczek, czy też ich kształt, przy czym teoria na przestrzeni wieków przełączała się między tymi dwoma koncepcjami. W każdym razie nasz zmysł węchu jest bardzo słaby w porównaniu do innych zwierząt. Na przykład ludzie mają 10 cm² tkanki węchowej w zatokach, podczas gdy psy mogą mieć do 170 centymetrów kwadratowych tkanki węchowej i setki razy więcej receptorów na centymetr kwadratowy. Węch to jedyny zmysł postrzegany przez prawą półkulę, stronę mózgu skupioną na intuicji i wyobraźni, w przeciwieństwie do lewej półkuli, która koncentruje się na analizie i logice. Z tego powodu skutki zapachu są fizyczne, psychoaktywne i emocjonalne. Co ciekawe, zapach jest uważany za ducha rośliny i tym samym wpływa na nasz umysł. Zapach przetwarza także układ limbiczny, który zajmuje się emocjami, pragnieniami, głodem, pamięcią i wyobraźnią. Dlatego zapach może wyzwalać emocje i wspomnienia. Węch to także nasz najstarszy zmysł, będący częścią pierwotnego „mózgu jaszczurki”, którego początki sięgają 450 milionów lat i które poprzedzają inne starożytne zmysły, takie jak wzrok i równowaga.

Istnieją wzmianki o używaniu kadzideł w całym starożytnym świecie. Najstarsze udokumentowane zastosowanie ma miejsce w Egipcie, chociaż w starożytności był on szeroko stosowany także w innych krajach Afryki, Arabii, Indiach, Ameryce i Europie. Starożytny szlak kadzidłowy transportował kadzidło z południowej Arabii na karawanach wielbłądów na północ do Morza Śródziemnego i Europy oraz na wschód do Mezopotamii i Indii. Handel przyprawami z poprzednich stuleci sprowadził aromatyczne rośliny przez Morze Czerwone i wiatry monsunowe między Europą a wyspami Indonezji. Jedwabny Szlak wraz z buddyzmem sprowadził kadzidło z Indii przez Chiny i dalej do Japonii około I wieku naszej ery, organizując (ikibana), ceremonię parzenia herbaty (sado) i japońską lirę (koto). Formalne szkoły kadzidła powstały w Japonii w okresie Edo 1603-1867, chociaż ceremonia kadzenia rozpoczęła się w XIX wieku. Na szczęście rzemiosło i ceremonia kadzidła zostały wskrzeszone w Japonii w latach dwudziestych XX wieku przez potomków mistrzów Koh-Do („kadzidła”), a w latach sześćdziesiątych szkoły kadzidła ponownie zaczęły oferować kursy.

Kadzidła syntetyczne mają zupełnie inny skład niż kadzidła naturalne. Kadzidła syntetyczne są zwykle wytwarzane ze środka wiążącego, zwykle skrobi, rdzenia bambusowego, który wytwarza obfity dym i dodaje zapachu płonącego bambusa, oraz źródła zapłonu, takiego jak węgiel drzewny, azotan sodu, parafina lub rozpuszczalnik naftowy. Parafiny i rozpuszczalniki naftowe są szczególnie szkodliwe, ponieważ są neurotoksyczne, a wdychanie ich dymu może powodować astmę, reakcje skórne, nudności, zawroty głowy, kichanie i bóle głowy. Dym podrażnia także oczy, nos i gardło. Kadzidła syntetyczne zazwyczaj zawierają również syntetyczne aromaty, z których 95% pochodzi z ropy naftowej i powoduje te same objawy wymienione powyżej. Te syntetyczne aromaty są preferowane przez niektórych producentów, ponieważ są tańsze i bardziej spójne, można je wykorzystać do tworzenia nowych zapachów, które nie występują w naturze, a także stanowią etyczne zamienniki składników pochodzących z zagrożonych gatunków, takich jak piżmo, bursztyn i cywet. Jednak syntetyczne aromaty nie są identyczne z zapachami naturalnymi pod względem złożoności, dlatego mogą pachnieć sztucznie. Ponadto nie mają takich samych właściwości fizycznych, emocjonalnych i psychoaktywnych jak naturalne zapachy i powodują wspomniane powyżej niekorzystne skutki. Niestety, nie ma ograniczeń prawnych dotyczących ilości lub kombinacji syntetycznych substancji zapachowych, składniki tych syntetycznych substancji zapachowych nie muszą być wymieniane, a tylko część z nich jest testowana pod kątem bezpieczeństwa.

Z kolei naturalne kadzidełka są zazwyczaj w 100% pochodzenia roślinnego. W Japonii naturalne kadzidła produkowane są na bazie Makko, znanego również jako Tabu no Ki. Jest to rozpuszczalna w wodzie, klejąca, bezwonna substancja, która spala się gładko i równomiernie. Jest to sproszkowana wewnętrzna kora Cercidiphyllum japonicum (drzewo Katsura, japońskie drzewo Judasza), wiecznie zielonej rośliny z rodziny magnolii, która działa zarówno jako naturalny środek wiążący, jak i źródło zapłonu. Co ciekawe, rodzina magnolii jest najbardziej prymitywną ze wszystkich roślin okrytozalążkowych (roślin kwiatowych), wiecznie zieloną, ale posiadającą liście, a kwiaty tworzą szyszki podobne do drzew iglastych. Zapis kopalny tych roślin sięga 100 milionów lat! Inne przykłady roślin z tej rodziny to cynamon, liść czarnej porzeczki, wawrzyn, champa, gałka muszkatołowa, kwiat muszkatołowy, anyż gwiazdkowaty, ylang-ylang, kamfora, awokado, wawrzyn górski, rododendron i magnolia. W Indiach tradycyjną bazą kadzideł jest halmaddi, żywica Drzewa Nieba, która ma niezwykłe właściwości higroskopijne (pobiera wodę z powietrza), dzięki czemu indyjskie kadzidła mają wrażenie wilgoci. Hamaddi w połączeniu z miodem nadaje słodką nutę miodowo-waniliową kadzidełkom Champa (mieszance przypraw). Do bazy makko i hamaddi dodaje się mielone i sproszkowane zioła, takie jak żywice, kora, kwiaty, nasiona, korzenie, liście, owoce, gałązki, kłącza, cebule, drewno, porosty, wodorosty i składniki pochodzenia zwierzęcego, takie jak ambra, piżmo, łuskowce i muszle małży.

Kadzidło było używane w przeszłości z wielu różnych powodów, szczególnie w zastosowaniach leczniczych, środowiskowych i duchowych. Zastosowania medyczne obejmują zwiększanie energii, leczenie i zapobieganie chorobom (fumigacja), wywoływanie i promowanie spokojnego snu, stymulowanie libido, zwiększanie pozytywnych emocji oraz zmniejszanie lęku, stresu, niepokoju, zmartwień, smutku lub złości. Służy również do tworzenia atmosfery, rozjaśniania i/lub definiowania przestrzeni, wywoływania określonego nastroju w grupie, zapachowania pomieszczeń, ubrań, włosów lub artykułów papierniczych, maskowania nieprzyjemnych zapachów, stymulowania kreatywności lub nauki wyostrzania koncentracji. Historycznie rzecz biorąc, przed zegarkami mechanicznymi, używano go nawet do śledzenia upływu czasu podczas medytacji, spotkań czy w domu gejszy. Duchowe zastosowania kadzidła są różnorodne. W przypadku modlitwy kadzidło jest postrzegane jako sposób na przyciągnięcie i zadowolenie bogów, osładzając modlitwy, a unoszący się dym przenosi zarówno modlitwy, jak i ducha zmarłego do nieba. Kadzidło jest również używane duchowo do wywoływania stanów medytacyjnych, snów i wizji oraz pomagania w skupieniu się podczas modlitwy. Może nawet poprawić akustykę w kościołach i innych dużych przestrzeniach oraz pomóc w przyjmowaniu komunikatów od roślin. Oczyszcza i uświęca przestrzeń, ludzi i przedmioty ceremonialne oraz wypędza złe duchy, szkodniki, choroby i negatywną energię. Jest szeroko używany do oznaczania uroczystości i rytuałów przejścia, a sam jest spalany jako ofiara. Wreszcie służy do maskowania zapachu kremacji i ofiar ze zwierząt.

Kadzidło pochodzi ze wszystkich części rośliny i ma różnorodne działanie: kora, kwiat, owoc, liść, żywica, nasiona i drewno. Cynamon to powszechnie stosowana kora, która przeciwdziała zmęczeniu, depresji i osłabieniu, a także tonizuje i uspokaja nerwy. Goździki są przykładem użytego kwiatu (właściwie pąka kwiatowego) i są uważane za środek pobudzający umysł. Jagoda jałowca, owoc, pobudza i wzmacnia nerwy, wzmacnia umysł w trudnych sytuacjach oraz łagodzi stany lękowe, napięcie nerwowe i zmęczenie psychiczne. Liście eukaliptusa oczyszczają umysł i poprawiają koncentrację, a żywica benzoesowa uspokaja i podnosi na duchu, pociesza smutnych i samotnych oraz działa antydepresyjnie i uspokajająco. Powszechnym nasionem kadzidła jest koper włoski, który wzmacnia odwagę, determinację i siłę w obliczu przeciwności losu. Drzewo sandałowe, jedna z najpopularniejszych baz kadzideł, działa uspokajająco i harmonizująco, zmniejsza stres i napięcie, działa przeciwdepresyjnie oraz zwalcza stany lękowe, stres, wyczerpanie nerwowe i stany lękowe.

Na koniec chciałbym zaproponować „Dziesięć cnót Koha”. Koh to japońskie słowo oznaczające kadzidło, a tę listę stworzył XVI-wieczny japoński mnich buddyjski. oferuje towarzysza w samotności, pośród zgiełku przynosi chwilę wyciszenia, jeśli jest go dużo, nie zmęczy się, jeśli jest mało, będzie zadowolony, wiek nie zmienia jego skuteczności, a stosowany codziennie nie szkodzi.