Bilokacja

Bilokacja

PODWÓJNA LOKALIZACJA (OJCIEC PIO I PITAGORAS):– Mam pewne doświadczenie z jeszcze bardziej „fantastycznym” wydarzeniem związanym z dematerializacją. Niektóre przybliżenia Trójkąta Bermudzkiego mogą nawet stanowić część nauki o przesunięciach wymiarowych i czasie/tunelach czasoprzestrzennych, co teoretycy strun i nauka o chaosie mogą udowodnić za pomocą niejasnych sformułowań.

Moje własne doświadczenie nie jest fizyczną „bi-lokacją”, więc miałoby połączenia astralne lub inne prostsze. Jednak różnica między tym, co fizyczne i metafizyczne, może stanowić dużą część ogólnej rzeczywistości, którą staramy się konceptualizować. Niezależnie od tego, czy nazwiemy to „Teorią Wszystkiego” jak Stephen Hawking i Einstein, czy też Zunifikowane Pole Siłowe Tesli i Michaela Faradaya, wkraczamy na naprawdę egzotyczne terytorium. Chociaż jest to prawdą, istnieje wiele egzotycznych rzeczywistości, które należy wziąć pod uwagę, a „zaprzeczanie” nie jest rzeką w Egipcie. To jedno z miejsc, gdzie Pitagoras (urodzony przez co najmniej jednego uznanego Fenicjanina) dowiedział się z piramidy niesamowitych rzeczy. Wiele osób donosiło o jego doświadczeniach z „bilokacją”. Te same osoby są uważane za wiarygodne, gdy donoszą o innych rzeczach. Michael Grant jest prawdopodobnie najlepszym historykiem współczesnej literatury klasycznej i pisze, że Pitagoras miał pewne „dziwne” pomysły, choć przyznaje, że niewiele wie o rzeczach, które były tak dobre od i o mędrcu, który miał wpływ na wszystkie ścieżki życia swoich czasów. Relacjonuje te historie tak rzetelnie, jak można się spodziewać po osobie, która nie ma podstaw do oceniania takich rzeczy. Pomysł „bi-lokacji” jest z pewnością „dziwny”, ale podobnie jest z równoległymi wszechświatami, ciemną materią, inteligentnym projektem, zimną fuzją i całym szeregiem genetycznych, robotycznych i innych rzeczywistości naukowych, począwszy od komputerów, które wkrótce będą zawierać kwantowe bramy teleportacyjne.

Dla tych, którzy chcieliby trochę więcej wglądu w Pitagorasa i Bractwo Pitagorasa, mamy wpis w Krotonie. Sam problem „bilokacji” wiąże się z wieloma innymi koncepcjami i tajemnicami, ale jeśli jest to doświadczenie czysto fizyczne, może obejmować zarówno przesunięcia czasowe, jak i wymiarowe.

„Nach der heiligen Therese Neumann ist Pater Pio {Karmeliter sind sehr hellseherische Christen, deren Lernen die Dinge von Henoch und Jasher beinhalten kann, die leider aus der Bibel entfernt wurden}, vielleicht der am häufigsten beobachtete westliche Heilige, der göttliche Kräfte der Heilung und Regeneration demonstriert Die ersten Anzeichen seiner außergewöhnlichen Qualitäten zeigten sich unerwartet am 20. September 1918. Damals saß ein 31-jähriger Kapuzinermönch, Padre Pio, allein in der Klosterkapelle und betete nach der Messe. Draußen hörte Padre Leone einen Schrei in der Kapelle und rannte hinein und fand Padre Pio bewusstlos auf dem Boden liegend, stark blutend aus den fünf Wunden der Stigmata.

Kilku mnichów zaniosło go do jego pokoju, gdzie poprosił ich, aby zachowali jego stan w tajemnicy. Ale wieść się rozeszła. Kościół szybko nałożył zakaz milczenia Ojca Pio, obawiając się, że ten nieprzetestowany mnich może wykazywać objawy histerii. Zabroniono mu pisania i wypowiadania się publicznie – „ale w ciągu następnych pięćdziesięciu lat Ojciec Pio udowodnił, że jest jednym z najwybitniejszych świętych Zachodu w historii”.

Podobnie jak św. Teresa Neumann, Ojciec Pio przez całe życie nosił rany stygmatów, które nigdy się nie zagoiły. A tysiące ludzi – od zwykłych włoskich rolników i innych duchownych po wysokich urzędników i pielgrzymów z całego świata – było świadkami jego mocy telepatii, proroctwa, bilokacji, lewitacji (takich jak Teresa z Avila i Jan od Krzyża) oraz uzdrawiania oraz złożyło świadectwo.

Chociaż Ojciec Pio nigdy nie opuścił miasta San Giovanni Rotondo we Włoszech, przez ostatnie 50 lat swojego życia często ukazywał się potrzebującym, z dala od swojego fizycznego ciała, aby nauczać, napominać, pocieszać i uzdrawiać. Liczne zeznania za pośrednictwem telegramów, listów, rozmów telefonicznych i osobistych oświadczeń dokumentują odległe pojawienia się Ojca Pio w miejscach, których nigdy nie odwiedził – we Włoszech, Austrii, Urugwaju, a nawet w Milwaukee, gdzie Ojciec Pio przyznał się 25-go 1950 r., aby być świadkiem śmierci ojca innego mnicha. Zapytany o swoją zdolność pojawiania się w dwóch miejscach, Ojciec Pio odpowiedział: „Skoro Chrystus rozmnożył chleb i ryby, dlaczego nie może pomnożyć mnie?”

A zapach fiołków, który często od niego emanował, często ukazywał się także tym, którzy się do niego modlili, i był zauważany przez świadków w miejscach, gdzie cudownie się objawił. {Medytujący Izydy są także w stanie wąchać kwiaty, które ona kochała. Jednakże świat duchów może wpływać na wrażliwe osoby we wszystkich obszarach zmysłowych.}

Ponad wszelką wątpliwość udowodniono jego cudowne właściwości uzdrawiające – wyleczył wiele chorób uznawanych za nieuleczalne, a niejednokrotnie przywracał wzrok niewidomym. Jego najbardziej udokumentowany i niesamowity przypadek uzdrowienia dotyczył małej niewidomej dziewczynki o imieniu Gemma Di Giorgi z Ribera na Sycylii, która urodziła się bez źrenic w oczach”. (1)

Pragnienia psychosomatyczne wykraczające poza świadomą intencję danej osoby wyjaśnią w oczach naukowców wiele zdarzeń stygmatycznych. Nawet jeśli wyjaśniają to w ten sposób, rodzą się inne pytania dotyczące działania umysłu. O ile mi wiadomo, pytania te pozostają bez odpowiedzi. Można zgodzić się, że umysł kieruje owrzodzeniem poprzez kierunek i intencję podświadomości. W ten sposób większość stygmatów jest traktowana jako histeria. Choć w większości przypadków trzeba się z tym zgodzić, przypadek Ojca Pio ukazuje o wiele więcej rzeczy i skłania do refleksji, zanim wpadniemy w labirynt histerii lub choroby psychosomatycznej. Trwa dyskusja na temat liczby gwoździ użytych do ukrzyżowania Jezusa i to, czy są to cztery, czy pięć, ma pewne znaczenie zarówno dla innych rozważań, jak i dla omawianego przypadku. Gdyby można było wykazać, że było ich tylko czterech, wówczas Ojciec Pio zakłada, że ​​jest ich pięć, opierając się wyłącznie na wierze i dogmacie.

Możliwe, że był częścią wniebowstąpionego łańcucha istot, do którego należy Jezus. Możliwe, że był w pewnym sensie reinkarnacją Jezusa. Czy dobrze byłoby wiedzieć, co myśleli biofizycy i inni naukowcy, oceniając go? Był człowiek, który na początku XX wieku zdematerializował się w obliczu wszystkich sceptyków swoich czasów. Zrobił to 29 razy i powiedział o tym doktorowi RM Bucke’owi (który pisze o tym w swojej książceKosmiczna świadomość. lub wkrótce potem) znanemu psychiatrze i przyjacielowi Walta Whitmana, że ​​ostatecznie nie wróci.

Gdzie ucieka energia i czy naprawdę wierzysz w duszę? Kwestia wiary i przekonania jest dla nauki niemal odrażająca i podzielam ten pogląd. Ale jeszcze bardziej nienawidzę odrzucania faktów tylko dlatego, że nie wiemy wszystkiego, co chcielibyśmy wiedzieć!