Moxibustion: obróbka cieplna z TCM

Moxibustion: obróbka cieplna z TCM

W wieloaspektowym świecie tradycyjnej medycyny chińskiej (TCM) istnieje metoda leczenia, która jest doceniana od stuleci ze względu na jej złożone zastosowanie i głęboki efekt: moxibusizacja. To obróbka cieplna, oparta na spalaniu ziół Mugwort, łączy tradycyjną mądrość z subtelną sztuką linii energii w ciele. Ich spektrum zastosowania waha się od łagodzenia bólu po poprawę krążenia krwi po wzmocnienie układu odpornościowego. Ale jak dobrze znane jest zrozumienie ich sposobu działania i skuteczności z naukowego punktu widzenia? W tym artykule oświetlono historyczny rozwój moxibustion w ramach TCM, podejmuje zastosowanie krytycznej oceny naukowej i zawiera praktyczne zalecenia dotyczące właściwego wdrażania. Zanurz się w świecie moxibustion i zbadaj, jak tradycyjna wiedza i nowoczesne badania płyną razem w tej starej sztuce leczniczej.

Podstawy i historyczny rozwój moxibustion w tradycyjnej medycynie chińskiej

Moxibustion jest tradycyjną formą terapii stosowanej w tradycyjnej medycynie chińskiej (TCM). Opiera się na spalaniu wysuszonego mugwort (Artemisia vulgaris) na niektórych częściach ciała, aby stymulować ciało przez powstałe ciepło i promować przepływ Qi i krwi. Został pierwotnie rozwinięty w Chinach i innych krajach Azji Wschodniej i jest praktykowany od ponad 2000 lat.

Historyczny rozwój moxibusomii można prześledzić w starszych chińskich dokumentach. Wczesne zapisy można znaleźć w „Huangdi Neijing” (wewnętrzna księga żółtego cesarza), podstawowy tekst TCM, który między drugim a I wieku pne. Został napisany. Ta praca opisuje różne formy moxibusizacji i ich stosowanie w różnych objawach. Na przestrzeni wieków rozwinęły się różne techniki i formy zastosowania, w tym bezpośrednie i pośrednie moxibustion.

W bezpośrednim moxibusionie mały kawałek MOA jest umieszczany bezpośrednio na skórze i oświetlony, aż całkowicie się spali. Ta metoda może prowadzić do oparzeń skóry, dlatego jest stosowana rzadziej we współczesnej praktyce. Pośrednie moxibustion, w którym wełna MOA nie dotyka bezpośrednio skóry, jest teraz preferowaną metodą ze względu na niższe ryzyko oparzeń. Odmiany tej metody obejmują zastosowanie cygar MOXA, które są przechowywane za pomocą punktów akupunktury oraz układanie MOXA na mediach pośrednie (np. Panel imbirowy lub sól), które są umieszczone między skórą a świecącego MOXA.

Obszary zastosowania moxibustion w TCM są zróżnicowane. Tradycyjnie jest stosowany w przewlekłym bólu, zaburzeniach trawiennych, objawach zimnych i ogólnym wzmocnieniu przepływu energii. Znajduje specjalne zastosowanie w położnictwie do rotacji płodów w guzku.

W nowoczesnych badaniach skuteczność moxbusion jest badana na różnych zdjęciach klinicznych. Badania naukowe sugerują, że moxibustion może być skuteczny w leczeniu chorób bólu, zapaleniu stawów, dolegliwości menstruacyjnych i wspieraniu obrotu płodów w pozycji kości. Wiedza naukowa na temat moxibustion stale rośnie, ale podkreślono potrzebę dalszych badań wysokiej jakości w celu kompleksowej oceny skuteczności i bezpieczeństwa tej metody.

Ocena naukowa skuteczności moxibustion w różnych chorobach

W społeczności naukowej skuteczność moxibustion w leczeniu i łagodzeniu różnych chorób jest intensywnie badana. Badania pokazują mieszane wyniki, że niektóre wskazują na znaczące efekty terapeutyczne, podczas gdy inne są sceptyczne dla tej metody.

Badania kliniczne i metaanalizy , moxibustion jest szczególnie skuteczny w następujących warunkach:

• Ulga w bólu, w tym zapalenie stawów i dolegliwości menstruacyjne
• Ulepszenie wydajności trawiennej
• Ulga dolegliwości związanych z ciążą, w tym korekta nierówności do przygotowania porodu

Sytuacja danych dotycząca wpływu moxibustion w leczeniu raka i innych ciężkich chorób przewlekłych pozostaje niespójna i wymaga dalszych badań.

Przykładem metaanalizy, która analizuje skuteczność moxibusion, jest badanie opublikowane w czasopiśmie tradycyjnej medycyny chińskiej . Ta praca ocenia stosowanie moxibusion u pacjentów z chorobą zwyrodnieniową stawów i dochodzi do wniosku, że moxibustion może powodować statystycznie istotną poprawę w porównaniu ze standardowymi metodami leczenia.

Dyskusja akademicka koncentruje się również na metodologii zastosowania Moxibusion. Rozróżnienie między bezpośrednim i pośredniego moxibustion, w którym bezpośrednie zastosowanie - w którym Moxaca jest spalana bezpośrednio na skórze - jest uważana za bardziej skuteczną, ale bardziej bolesną i ryzykowną. Metoda pośrednia, w której istnieje warstwa ochronna między skórą a MOXA, zmniejsza ryzyko i ból, ale, zgodnie z niektórymi badaniami, może mieć zmniejszony efekt terapeutyczny.

W celu dalszego promowania dyskusji na temat skuteczności, wymaganych jest jednolite protokoły kliniczne i inne randomizowane badania kontrolowane (RCT). Należy zarejestrować zarówno krótkoterminowe, jak i długoterminowe efekty, a bezpieczeństwo moxibustion należy potwierdzić. Ponadto konieczne jest zrozumienie specyficznych mechanizmów, dzięki którym moxibustion osiąga ich efekty terapeutyczne w celu dalszej zoptymalizowania ich zastosowania we współczesnej medycynie.

Zalecenia dotyczące praktycznego zastosowania moxibusion: Aspekty i techniki bezpieczeństwa

Podczas stosowania praktycznego zastosowania moxibustion konieczne jest rozważenie zarówno prawidłowych technik, jak i środków ostrożności w celu zminimalizowania potencjalnych zagrożeń i zoptymalizowania skuteczności leczenia.

aspekty bezpieczeństwa obejmują ochronę pacjenta przed bezpośrednim ciepłem, aby uniknąć oparzeń. Wskazane jest użycie bariery, takiej jak sól, czosnek lub panelu imbiru między cygarem moxa i skóry, szczególnie przy użyciu bezpośredniej metody moxibuscation. Dym i zapach, które pojawiają się podczas leczenia, można zminimalizować przez odpowiednią wentylację lub zastosowanie MOXA o niskim poziomie. Użytkownicy powinni również upewnić się, że MOXA jest całkowicie usunięta po użyciu, aby zapobiec zagrożeniom pożarowym.

Prawidłowa technologia zależy od konkretnego leczenia. Dokonuje się podstawowego rozróżnienia między bezpośrednim a pośrednim moxibusem. Z bezpośrednim moxibustion stożka MOXA jest nakładane bezpośrednio na skórę i oświetlone. Ta metoda jest dziś mniej stosowana ze względu na zwiększone ryzyko spalania. pośrednie moxibustion , w którym MOXA nie kontaktuje się bezpośrednio ze skórą, jest bardziej stosowany. Tutaj MOXA można umieścić na igłach akupunktury lub przechowywać w postaci cygara Moxa, które unosi się blisko skóry.

• Uchwyt odległości: Zastosowanie przekładek dla bezpiecznej odległości żaru do skóry.
• Czas trwania leczenia: Kontrola czasu ekspozycji w celu zapobiegania przegrzaniu i oparzeniu.
• Zarządzanie dymem: Zastosowanie MOXA o niskim poziomie w zamkniętych pokojach.

Aby zmaksymalizować skuteczność moxibustion, a jednocześnie zminimalizowanie ryzyka bezpieczeństwa, niezbędne jest uczenie się prawidłowych metod zastosowania przez przeszkolonego specjalistycznego personelu. Dalsze informacje na temat prawidłowej aplikacji można uzyskać w specjalistycznych szkołach lub w książkach specjalistycznych. W każdym razie staranna historia medyczna i diagnoza powinny poprzedzać stosowanie moxibustion w celu indywidualnego dostosowania terapii do pacjenta i wykluczenia możliwych przeciwwskazań.

Moxibustion, fascynujące leczenie cieplne z repertuaru tradycyjnej medycyny chińskiej, jest przedmiotem terminów historycznych, jak i naukowych. Podstawy historyczne ilustrują głęboko zakorzenione znaczenie tej metody, która jest używana do celów terapeutycznych od tysięcy lat. Ocena naukowa ich skuteczności, wyzwania badań i obiecujące wyniki w leczeniu różnych chorób pokazują, że moxibustion to coś więcej niż tradycyjna sztuka lecznicza. Jest to metoda leczenia, której potencjał można dalej rozwijać we współczesnej medycynie. Jednak potrzeba kompetentnego zastosowania i obserwacji aspektów bezpieczeństwa podkreśla znaczenie dobrze znanej wiedzy i praktycznego doświadczenia w stosowaniu tej technologii. W syntezie tradycji i zarządzania naukowego Moxibustion oferuje przykład tego, jak stare metody leczenia można zintegrować z nowoczesną praktyką terapeutyczną w celu promowania dobrego samopoczucia i zdrowia człowieka.

źródła i dalsza literatura

Referencje

• Bensky, D., Clavey, S., Stöger, E., i Gamble, A. (2004). chińska medycyna ziołowa: Materia Medica . Eastland Press.
• Cheng, X. (2010). chińska akupunktura i moxibusion . Wydawca tradycyjnej medycyny chińskiej dr Erich Wühr.
• Maciocia, G. (2015). Podstawy medycyny chińskiej . Urban & Fischer Verlag/Elsevier GmbH.

Studia Scientific

• Coyle, M.E., Smith, C. A., i Peat, B. (2012). Wersja głowowa przez Moxibustion dla prezentacji zamka . Cochrane baza danych systematycznych recenzji, wydanie 5. Art. Nie.: CD003928. Doi: 10.1002/14651858.cd003928.pub3.
• Lee, M. S., Choi, T.-Y., Park, J.-E., Lee, S. S. i Ernst, E. (2010). Moxibustion for Cancer Care: Systematyczny przegląd i metaanaliza . BMC Cancer, 10, 130. DOI: 10.1186/1471-2407-130.
• Lee, M. S., Kang, J. W. i Ernst, E. (2010). czy działają moxibustion? Przegląd systematycznych recenzji . BMC Research Notes, 3, 284. DOI: 10.1186/1756-0500-3-284.

Dalsza literatura

• Deadman, P., i Al-Khafaji, M. (1998). Podręcznik akupunktury . Journal of Chinese Medicine Publications.
• Flaws, B. (1997). Książka Jook: chińskie owocki lecznicze - zdrowa alternatywa dla typowego zachodniego śniadania . Blue Poppy Press.
• Matuk, C. (2011). Podręcznik tradycyjnej medycyny chińskiej (TCM). MOXIBUSTION . Müller i Steinicke.