W jaki sposób tradycyjne chińskie przekonania zdrowotne i kultura chińska wpływają na zdrowie i choroby?
W jaki sposób tradycyjne chińskie przekonania zdrowotne i kultura chińska wpływają na zdrowie i choroby?
Tradycyjne chińskie przekonania zdrowotne reprezentują całościową perspektywę i podkreślają znaczenie czynników środowiskowych przy zwiększaniu ryzyka choroby. Według Quah (1985) czynniki te wpływają na równowagę harmonii ciała, Yin i Yang. Są to dwie przeciwne, ale uzupełniające się siły, które wraz z Qi (energia życia) kontrolują wszechświat i wyjaśniają związek między ludźmi i ich otoczeniem. Nierównowaga tych dwóch sił lub Qi prowadzi do choroby.
Aby przywrócić równowagę, mogą być wymagane tradycyjne praktyki naturopatyczne. Na przykład nadmiar „gorącej” energii można zrekompensować poprzez chłodzenie herbat ziołowych i odwrotnie. Te przekonania są głęboko zakorzenione w Chińczykach, a po migracji do Singapuru okazały się niezmienione.
Lee, Et. Glin. (2004) stwierdzili, że pacjenci z pewnymi przewlekłymi chorobami, a mianowicie zapalenie stawów, choroby układu mięśniowo -szkieletowego i udar, stosują tradycyjną medycynę chińską (TCM). Zostało to zdecydowanie określone przez „trasy przewlekłe choroby”, postrzegana satysfakcja z opieki i przekonań kulturowych na temat zdrowia.
Zastosowanie TCM nie jest zatem związane z jakością interakcji lekarza-pacjent. Astin (1998) zgodził się również, że lepiej uważa się go za wartości, filozofię duchową i religijną lub przekonaniami pacjentów pod względem natury i znaczenia zdrowia i choroby.
W tradycyjnej kulturze chińskiej stosowanie leków jest uważane za awersyjne, więc leki są zwykle przyjmowane tylko do momentu złagodzenia objawów, a następnie przerwania. Jeśli objawy nie są oczywiste, leki prawdopodobnie nigdy nie zostaną wzięte.
Oprócz przekonań kulturowych rodziców, niewielkie skutki uboczne mogą przyczynić się do słabej lojalności terapii. Zastosowanie „nadmiaru”, „wspólnych” antybiotyków i nadmiernego zakupu antybiotyków przez rodziców są powszechnymi sytuacjami w społeczności.
Uważasz, że twoje dzieci cierpią na te same choroby z powodu podobnych objawów, więc dałbyś swoim dzieciom „nakładkę” lub „wspólne” antybiotyki i przyniesie je lekarzom tylko wtedy, gdy nie nastąpi poprawa (Chang i Tang, 2006). Może to prowadzić do pogorszenia ich stanu, a później agresywne zabiegi są konieczne, które mogą mieć niepotrzebne skutki uboczne.
Istnieją jednak niewielkie grupy Chińczyków, które również obwiniają nadprzyrodzone moce lub boskie odwet lub złośliwość „czarownicy” lub „magika” za złe zdrowie lub nieszczęście (Helman, 1994). Takie grupy zwykle szukają środków zaradczych swoich religii.
W Singapurze Ministerstwo Zdrowia opracowało kodeks etyczny i wytyczne etyczne dla praktyków TCM, aby uniemożliwić pozbawionym skrupułom praktykującym korzystanie z pacjentów i wykorzystanie ich wiary, na przykład, aby zawracać sobie głowę ignoranckich pacjentów.
W następnym przypadku wykazano stopień akulturacji. Stary mężczyzna został przyjęty do naszego szpitala z tygodniową historią złego samopoczucia, nudności i wymiotów i nagłą żółtaczki. Wraz z nim w wątrobie zdiagnozowano masę obturacyjną.
Biopsja spowodowała rak wątrobowokomórkowy. Test serologiczny wskazał przewlekle aktywne zapalenie wątroby typu B. Kiedy jego syn udzielił wiadomości, że jego ojciec miał raka, poprosił o nie mówienie ojcu.
Kiedy rozmawialiśmy o tematach pod koniec życia, takie jak hospicjum i noteanimates ”(DNR), syn próbował wyreżyserować dyskusję na przykład na inne tematy, na przykład, gdy jego ojciec mógł wrócić do domu.
Problemy kulturowe, które mogą odgrywać rolę w tym przypadku:
Chińczycy mają tendencję do ochrony osób starszych przed złymi wiadomościami.
wierzą - starsi ludzie wierzą, że przynosi nieszczęście do rozmowy o chorobach lub śmierci/umieraniu. Myślą, że mówienie o czymś złym prowadzi do tego, staje się prawdą.
Istnieje zwiększona częstość występowania raka wątroby z powodu zapalenia wątroby typu B z powodu opóźnionego leczenia u osób starszych, ponieważ zaakceptowanie początkowej diagnozy może zająć dużo czasu.
Odniesienie:
Astin Tak. (1998). Po co używać pacjentów alternatywnych medycyny. J. Am. Med. Assoc. 1998; 279: 1548-1553.
Chan, GC & Tang, SF (2006) Wiedza rodzicielska, postawy i stosowanie antybiotyków w przypadku ostrych infekcji górnych dróg oddechowych u dzieci, które odwiedzają klinikę podstawowej opieki w Malezji. Singapore Medical Journal, 47 (4): 266
Helman, CG (1990) Kultura, zdrowie i choroby. Wright, Londyn.
Quah, SR (1985) Model zdrowia wiary i zachowania zdrowotne profilaktyczne w Singapurze. Nauki społeczne i medycyna, 21, 351-363.
Lee GBW, Charn TC, Chew ZH i NG TP. (2004). Zastosowanie leku uzupełniającego i alternatywnego u pacjentów z chorobami przewlekłymi w podstawowej opiece zdrowotnej wiąże się z postrzeganą jakością opieki i przekonań kulturowych. Praktyka rodzinna, 21 (6): 654-660.