Lethales Marburg-Virus Spreps w Rwandzie: Dlaczego naukowcy są zaniepokojeni

Lethales Marburg-Virus Spreps w Rwandzie: Dlaczego naukowcy są zaniepokojeni

To wybuch superlatyw. Jeden z najbardziej śmiercionośnych znanych wirusów, Zabił 13 osób i 58 cierpiało w jednym z największych wybuchów Marburga, jakie kiedykolwiek zostały udokumentowane. Naukowcy oczekują, że epidemia można szybko ograniczyć - ale ostrzegaj, że Marburg jest rozumiany jako całość.

Wybuch, Pokerlację Pokerlację w wrześniu. 27 jest pierwszym Rwandy. Tanzania i ; Pierwsza wybuch Ghany miała miejsce w 2022 roku. Przed 2020 r. Otrawy znaleziono kilka razy na dekadę; Dzisiaj pojawiają się około raz w roku. Przyczyny tych zdarzeń nie są całkowicie jasne. Naukowcy wyjaśniają, że zagrożenia środowiskowe, takie jak zmiany klimatu i .

przełomowe przez zwierzęta "będą trwać często, aby częściej ', aby częściej', aby częściej ', aby częściej', zaśmiał do czasu, aby wysprzedano więcej. Mówi lekarz awaryjny Adam Levine z Brown University w Providence, Rhode Island. „Świat naprawdę musi się do niego dostosować”.

Marburg-virus jest „kuzynem” -zwierzę, które może nosić wirusa bez rozwoju. Na podstawie

Szczepionki i leki mogą pomóc w ograniczeniu Marburga, ale aby dokładnie przetestować te środki, naukowcy muszą czekać na epidemie. „Jest to jeden z powodów, dla których moim zdaniem nie mamy środków terapeutycznych i szczepionek, które są zatwierdzone przeciwko wirusowi Marburga” - powiedział Hume.

i planowaniu, Aby przetestować skuteczność przeciwwirusowego leku Remdesivir przeciwko chorobie . Eksperymenty zwierząt 1 Wskaż, że remdesivir może być pomocne do leczenia marki MARBURG, podobnie jak przypadek z COVID-1. Badania na ludziach, które Remdesivir badał jako terapię przeciwko Ebola „były trochę rozczarowujące”, mówi Hume, oskarżając perspektywę, że lek nie może być przydatny dla Marburga

Identyfikacja skutecznego samego przeciwwirusowego nie będzie wystarczająca, mówią władze zdrowia. Aby poradzić sobie z przyszłymi wybuchami,

1. Porter, D. P., i in. J. Infect. Dis. 222, 1894–1901 (2020).

   Google Scholar

Download references