Medycyna integracyjna i jej przyszłość

Medycyna integracyjna i jej przyszłość

NBC National News zacytowała „Washington Post” z marca 2000 r. na temat obaw FDA dotyczących mieszania suplementów diety i leków konwencjonalnych. Pojawiły się obawy, że miliony ludzi przyjmujących suplementy diety (uważane za zioła, leki homeopatyczne, witaminy, minerały, aminokwasy, enzymy i niektóre produkty dietetyczne) doświadczają reakcji po zmieszaniu ich z powszechnie stosowanymi i przepisanymi lekami.

Badam to zjawisko od ponad 20 lat i doskonale wiem, że reakcje te są dość powszechne w przypadku tradycyjnych leków. AMA wzywa FDA do zmiany decyzji z 1997 r. w sprawie suplementów diety.

Czy to naprawdę najlepsze podejście?

Wiele uniwersytetów w całym kraju zamknęło swoje laboratoria etnobotaniki i botaniki, odmawiając wielu utalentowanym w tej dziedzinie pozwolenia na pomoc w znalezieniu nowych środków i określeniu, które rośliny powodują skutki uboczne w połączeniu z innymi chemikaliami

Dobrym przykładem jest leczenie dny moczanowej.

Leki przepisywane przez medycynę konwencjonalną to zazwyczaj allopunal lub zyloprim i kolchicyna (która, nawiasem mówiąc, jest lekiem homeopatycznym wytwarzanym z cebul krokusa), które zmniejszają reakcję wywoływaną przez kwas moczowy we krwi. Dawkę allopurinanu i kolchicyny można zwiększyć poprzez specjalną dietę i eliminację niektórych suplementów diety, które mogą powodować zwiększenie zawartości niektórych enzymów w diecie. Obydwa leki mogą również powodować poważne skutki uboczne i toksyczność, jeśli są przyjmowane w dużych dawkach i/lub przez długi czas.

Brak pewnych składników odżywczych może wywołać atak dny moczanowej, osoby przyjmujące antybiotyki mogą zwiększyć ryzyko ataku, a dieta z pewnością może mieć wpływ nie tylko na nasilenie napadu, ale także na jego częstotliwość.

Istnieją również inne reakcje, które należy wziąć pod uwagę, a mianowicie to, że allopunal i kolchicyna mają negatywny wpływ na wątrobę po 6 miesiącach stosowania, utrudniając skuteczne działanie tych leków. Ponadto dodanie do organizmu czegoś uzupełniającego, nawet zwykłej multiwitaminy, gdy wątroba już stara się nadążyć za wymaganiami organizmu, może spowodować niepożądaną reakcję wątroby, po części dlatego, że wątroba musi ciężej pracować, aby wchłonąć mikroelementy zawarte w multiwitaminie.

Równowaga pomiędzy medycyną konwencjonalną a medycyną alternatywną jest delikatna. W tej chwili obie szkoły myślenia odmawiają współpracy i cierpi na tym ogół społeczeństwa.

Dla niektórych osób, które cierpiały na alergie podczas przepisywania leku Seldane, był to bardzo niepokojący problem. Podczas przyjmowania leku Seldane nie mówiono pacjentom, że przyjmowanie leku wraz z pewnymi mikroelementami może grozić śmiercią, co miało miejsce w niektórych przypadkach w Stanach Zjednoczonych.

W 1993 roku w czasopiśmie New England Journal of Medicine opublikowano artykuł, w którym badacze oszacowali, że nawet 60 milionów ludzi korzystało z alternatywnej opieki medycznej. W kolejnym badaniu, które ukazało się w numerze JAMA z 1998 r., oszacowano, że liczba wizyt u lekarzy medycyny alternatywnej wzrosła o ponad 47 procent w latach 1990–1997, a wydatki na alternatywne usługi medyczne przekroczyły w 1997 r. 21 miliardów dolarów.

W naszym małym miasteczku mieliśmy lekarza rodzinnego, który dbał o potrzeby społeczności. Był wspaniałym człowiekiem, który zawsze chętnie poświęcał swój czas, energię i wiedzę. Tydzień po tym, jak zdiagnozowano u niego raka żołądka, zadzwonił do mnie po poradę. Zapytałem go, dlaczego do mnie dzwoni i prosi o pomoc. Powiedział mi, że widział, jak pacjenci, u których zdiagnozowano tę samą chorobę, umierali powolną, bolesną i żałosną śmiercią, nawet podczas przyjmowania konwencjonalnych leków. Powiedział, że wie, że tradycyjne leki i protokoły nie działają, zdiagnozował raka, poinformował pacjentów, patrzył, jak powoli umierają, i chciał czegoś innego. Leczyłam go przez 9 miesięcy; Rak przez ten czas nie poczynił postępu, nie zniknął też, ale nie rozwinął się. Poprosiłam go o wykonanie obu zabiegów jednocześnie, tradycyjnego i integracyjnego, ale odmówił. Miał przyjaciela, który był onkologiem i ten ostatecznie przekonał go do przeprowadzenia kilku badań klinicznych na kilku uniwersytetach. Aby to zrobić, lekarz rodzinny musiał odrzucić wszystkie inne protokoły, które przyjmował. Poczekali kilka tygodni, aż składniki odżywcze opuszczą jego organizm, a następnie rozpoczęli podawanie mu protokołu zwanego PP6 i talidomidem. Kilka dni po pierwszym zabiegu powiedział najbliższemu przyjacielowi: „Zabiłem się”. W ciągu kilku tygodni był całkowicie niezdolny do pracy. Zmarł około 5 miesięcy później w wielkim bólu i agonii.

Nie zawsze winna jest medycyna konwencjonalna... Pacjent z nowotworem w stadium N był leczony zarówno przez lekarza konwencjonalnego, jak i naturopatę. Ponieważ pacjentowi przepisano prednizon, wystąpił u niego obrzęk. Lekarz medycyny alternatywnej kazał pacjentowi natychmiast przerwać przyjmowanie leku, a następnie opuścił miasto w podróży służbowej. Kilka dni później dostałem telefon, pacjent ciężko oddychał i miał płyn w płucach. Masażysta, który zadzwonił, wyjaśnił, co się stało. Powiedziałem jej, aby natychmiast skontaktowała się z lekarzem pierwszego kontaktu mężczyzny. Nie należy natychmiast przerywać zmniejszania dawki prednizonu, bez poniesienia konsekwencji dla pacjenta. Pacjent zapłacił najwyższą cenę za pomost pomiędzy medycyną alternatywną a konwencjonalną. Jest tak wiele rzeczy, które można zintegrować z obiema szkołami myślenia i leczenia. Te historie są powodem, dla którego społeczeństwo zwraca się ku innym metodom leczenia, w większości stosując kombinację, która, jak pokazuje poprzednia historia, może być szkodliwa, jeśli lekarz nie posiada wiedzy w obu obszarach i nie rozumie reakcji chemicznych, które mogą wystąpić.

Zawsze najlepiej jest być odpowiedzialnym za własne zdrowie i leczenie. Żaden lekarz nie powinien mieć całkowitej i całkowitej kontroli nad życiem drugiego człowieka. Potrzeba wiedzy jest koniecznością przy podejmowaniu decyzji o integracji różnych metod leczenia dla zaangażowanego świadczeniodawcy, może to oznaczać różnicę między życiem a śmiercią pacjenta.