Wykorzystanie metafor życiowych w poradnictwie i psychoterapii

Wykorzystanie metafor życiowych w poradnictwie i psychoterapii

Dużo pracuję z metaforami, a wielu moich klientów to geje i lesbijki. Podejście, które stosuję w poradnictwie i psychoterapii, opiera się na zasadzie, że sens życia interpretujemy i nadajemy mu poprzez historie, które opowiadamy sobie i innym. W opowieściach o wydarzeniach i doświadczeniach z naszego życia zastosowano metafory.

Metafora podróży (życie jako podróż) jest szeroko stosowana w pracy doradczej, podobnie jak metafory pedagogiczne (życie jako nauka). Ale zamiast samodzielnie wymyślać metafory, interesują mnie metafory, które ludzie przynoszą na sesję doradczą. Jako terapeuta nie zajmuję się interpretacjami, ale raczej pomagam ludziom w dokonywaniu własnych interpretacji.

Załóżmy, że spotykam się z klientem, który opowiada o tym, że nie może znaleźć satysfakcji w życiu. Długo szukał satysfakcji. Wie, że istnieją, bo zna kilku innych gejów, którzy najwyraźniej je znaleźli, ale gdy dorastał, zawsze powtarzano mu, że posiadanie rodziny i znalezienie kochającego partnera przynosi zadowolenie. Nie znajdował satysfakcji i często myślał o poddaniu się (rezygnacja przybierała formę myśli samobójczych), jednak coś każe mu dalej do tego dążyć.

Tę historię można potraktować jako rodzaj metafory poszukiwań: poszukiwania satysfakcji. Opowiadając mi historię tych poszukiwań, używa słów takich jak „znajdź”, „szukaj”, „istniej”, „poddaj się” i „dąć”. Mogę więc wziąć tę metaforę i zacząć jej używać w stosunku do niego, używając jego własnego języka i interpretacji wydarzeń i doświadczeń z jego życia, aby znaleźć nowe wskazówki, drogowskazy itp., aby razem z nim zbadać początki tych poszukiwań. Metafory związane z wyprawami nie są oczywiście rzadkością i regularnie widujemy je w filmach takich jak Czarnoksiężnik z krainy Oz i Władca Pierścieni itp.

Ktoś inny mógłby przyjść do mnie z problemem „nieumiejętności zdobywania przyjaciół”. Zatem jest tu metafora w „robieniu”. Osoba ta „prawie się poddała”, bo wymaga to „zbyt dużego wysiłku” i „nie widzi nic w zamian”. Kiedy pytam go, co słyszał o zawieraniu przyjaźni, odpowiada, że ​​rozumie, że wymaga to „czasu, zaufania i wysiłku”. Ze swojego doświadczenia już zdecydował, że dość „trudno jest budować na jednonocnych przygodach” lub „przypadkowych połączeniach”, ponieważ całość może zbyt łatwo się „zawalić”.

Dla mnie to brzmi jak metafora konstrukcyjna. Mogę to z nim realizować, pytając o plany i marzenia, jakie przyjaźnie chce zbudować. Czy są to wielkie budynki, czy przytulne przystanie? Jeśli przypadkowe połączenia nie wydają się działać, jakie podstawy mogą się sprawdzić? Co jest cementem przyjaźni? Jakie są elementy konstrukcyjne? Czy znają jakieś „gotowe produkty” lub „produkcje w toku”, z których mogą czerpać inspirację?

Metafory uważam za bardzo stymulujące. Po pierwsze, nie projektuję ich jak inne, ale mogę pomóc w opracowaniu preferowanej historii i fabuł. Metafory mówią także o nadziejach, przekonaniach, zobowiązaniach i wartościach, jakie wyznają ludzie. A usłyszenie o tym jest tak samo ważne, jak wysłuchanie historii problemu.

Psychoterapia alternatywna

Najlepszym miejscem do znalezienia alternatywnych praktyków psychoterapii jest nasz bezpłatny katalog alternatywnych lekarzy. Aby wyświetlić listę wszystkich specjalistów zajmujących się psychoterapią alternatywną, kliknij tutaj.