Kultywowanie wersetów natury: czy psychoterapia może zmienić naszą osobowość?

Kultywowanie wersetów natury: czy psychoterapia może zmienić naszą osobowość?

Rozwój osobowości

Teoretycy mają podobne, a czasem przeciwstawne poglądy na temat tego, jak i kiedy rozwija się osobowość jednostki. Wpływy na rozwój mogą obejmować wpływ rodziców, wpływ wartości i tradycji społecznych i/lub środowiska, w którym jednostka dorastała. Osobowość może być wrodzona, rozwijać się dopiero w pierwszych trzech latach życia lub rozwijać się aż do dorosłości. Niektórzy teoretycy próbowali odkryć naturę osobowości i stworzyli teorie na podstawie swoich obserwacji i badań. Teoretycy tacy jak Freud, Jung, Adler, Fromm, Rogers i May mają różne przemyślenia i pomysły na temat rozwoju osobowości jednostki. Która teoria jest zatem poprawna?

Co mówią teoretycy?

Freud wierzy, że obowiązkiem rodziców jest wywieranie presji na dziecko, aby przeszło przez kolejne etapy rozwoju. Według Adlera relacja dziecka z samym sobą i otoczeniem nie będzie się normalnie rozwijać bez początkowej więzi z matką. Kiedy wrodzone potrzeby dziecka nie są zaspokojone, w teoriach Junga jest to czynnik decydujący o prawidłowym rozwoju. Dla Fromma rodzice są niezbędni dla normalnego rozwoju zainteresowań społecznych, miłości i niezależności. Podobnie Rogers uważał, że rodzina ułatwia indywidualny rozwój poczucia własnej wartości. Według teorii osobowości Maya rodzice są także mediatorami w rozwoju jednostki jako niezależnej jednostki. Wszyscy ci teoretycy podkreślali wiele czynników, które mogą potencjalnie prowadzić do złego rozwoju osobowości w młodym wieku.

Wczesny rozwój

Wiemy, że aby dziecko mogło stać się normalne pod względem fizycznym i psychicznym, jest to początkowe połączenie i przywiązanie, którego potrzebuje dziecko, w przeciwnym razie przyszły rozwój zostanie zagrożony. Aby zbudować zaufanie i połączenie ze światem zewnętrznym, dziecko potrzebuje jedzenia, dotyku i ćwiczeń, w tym przytulania, pieszczot i kontaktu z człowiekiem. Dziecko musi stworzyć bezpieczną bazę, z której będzie mogło kontaktować się ze światem zewnętrznym. A co z potrzebami nastolatka czy osoby dorosłej? Czy te powiązania i więzi są niezbędne przez całe życie człowieka, aby zapewnić mu prawidłowy rozwój i utrzymanie normalnej osobowości? Czy rozwój osobowości jest odizolowany od dzieciństwa w jego rozwoju i wzroście, czy też faktycznie rozwija się przez całe życie człowieka, poza dzieciństwem, aż do okresu dojrzewania i dorosłości?

Czy to natura, czy może jedzenie?

Wydaje się, że na rozwój osobowości człowieka wpływa wiele czynników i nie można badać jednego czynnika bez sprawdzenia znaczenia drugiego. Czy to natura, czy wychowanie, które otrzymujemy, determinuje naszą osobowość? Może się zdarzyć, że kilka pierwszych lat życia ostatecznie wpłynie na całe życie człowieka, ale co będzie, gdy się starzejemy? Jak rozwikłać zawiłości rozwoju osobowości jednostki i jej kształtowania się w pierwszych latach życia i przez całe jego życie? Jak długo będzie trwała ta debata wśród teoretyków w tej dziedzinie? Dopiero czas pokaże tę decyzję.

Rola psychoterapii

Niezależnie od tej toczącej się debaty, psychoterapia może być świetnym sposobem na wsparcie, wzmocnienie, a nawet przekształcenie osobowości. Często klienci przychodzą do mojego gabinetu narzekając na pewne cechy osobowości, które lubią i których nie lubią, a także takie, których chcieliby się wspólnie pozbyć. Terapia może być sposobem na zrozumienie i pogłębienie świadomości tego, jak powstaliśmy w świecie i jak w nim funkcjonujemy. „Mówię zupełnie jak mój ojciec” – tak często mówią ludzie w moim biurze. Psychoterapia może być sposobem na zmianę nawyków, starych sposobów myślenia i działania, a ostatecznie na bycie bardziej autentycznym w stosunku do tego, kim naprawdę jesteśmy.

Psychoterapia alternatywna

Najlepszym miejscem do znalezienia alternatywnych praktyków psychoterapii jest nasz bezpłatny katalog alternatywnych lekarzy. Aby wyświetlić listę wszystkich specjalistów zajmujących się psychoterapią alternatywną, kliknij tutaj.