Hipnoza – zastosowanie technik ideomotorycznych

Hipnoza – zastosowanie technik ideomotorycznych

Palec prawdy

Sygnały palcowe nie muszą być wulgarne. Zamiast przekazywać obelgi, mogą przekazywać podświadome informacje. Doktor David Cheek, położnik i ginekolog, od ponad 50 lat pomaga zahipnotyzowanym pacjentkom używać palców do identyfikowania nieświadomych przyczyn chorób emocjonalnych lub fizycznych.

Proces ten nazywa się „ideomotorycznym”, co oznacza „myśli powodujące działanie fizyczne”. Niektóre palce są oznaczone (przez lekarza lub pacjenta) słowami „tak”, „nie” i „nie chcę odpowiadać”. Kiedy lekarz zadaje zahipnotyzowanemu pacjentowi pytania, w odpowiedzi podnosi się odpowiedni palec – nawet jeśli pacjent świadomie myśli inaczej lub nie jest świadomy odpowiedzi.

W swojej nowej książce Hypnosis: The Use of Ideomotor Techniques (przeróbka klasycznej hipnoterapii klinicznej z 1968 r., której współautorem jest nieżyjący już Leslie LeCron, odkrywca technik ideomotorycznych), dr Cheek:

„Dzięki wkładowi LeCrona możemy teraz badać funkcje poznawcze niemowląt podczas rozwoju wewnątrzmacicznego, funkcje poznawcze osób znieczulonych oraz myśli i reakcje na myśli, gdy ludzie śpią głęboko i normalnie śnią. Możemy odkryć i skorygować wiele źródeł oporu, które wcześniej przeszkadzały w skutecznej psychoterapii. Cały proces psychoterapii został przyspieszony, a w związku z tym koszty psychoterapii zostały obniżone.”

Twierdzenia te, choć mogą wydawać się zaskakujące, są łagodne w porównaniu z innymi twierdzeniami doktora Cheeksa zawartymi w jego 300-stronicowej książce. Na przykład przekonująco pisze o telepatii między matką a płodem, regresji do poprzedniego życia, wywłaszczeniu psychicznym i zdecydowanie nietypowym spojrzeniu na homoseksualizm.

Dr Cheek podaje kilka przykładów dorosłych kobiet, które stosowały techniki ideomotoryczne w celu wykrycia wykorzystywania seksualnego, gdy były zbyt młode, aby mieć świadome wspomnienia:

„Niemowlęta mają aktywny odruch ssania, który może pobudzić ojca, wujka, dziadka lub starszego rodzeństwa do włożenia do ust swojego penisa we wzwodzie. Dla dziecka nie jest to przyjemność erotyczna. Doświadczenie to może być przerażające, ponieważ dziecko ma trudności z oddychaniem. W ten sposób można wyeliminować jego normalny odruch ssania. Dziecko zwykle czuje winę osoby, która to robi, i podnosi ją w sobie. Ponieważ świadoma pamięć zaczyna się dopiero w wieku 2 lub 3 lat, istnieje nie będzie świadomego wspomnienia tej traumy z dzieciństwa. Niektórzy pacjenci pamiętają sen, w którym ktoś im to zrobił. „

Następnie (oczywiście lekarzom) wskazuje na objawy występujące u dorosłych, które mogą wskazywać na takie molestowanie:

„Bądź świadomy możliwości molestowania doustnego, jeśli dowiesz się, że Twój pacjent w dzieciństwie cierpiał na zeza lub zeza. Jego dominujące oko mogło skupiać się na penisie lub próbował na niego nie patrzeć. Bądź świadomy możliwości molestowania ustnego, jeśli Twój pacjent w przeszłości był zakneblowany lub miał powtarzające się infekcje gardła w dzieciństwie. Obydwa są przykładami problemów z nadwrażliwością spowodowanych urazem emocjonalnym spowodowanym molestowaniem lub wycięciem migdałków. Problem zapalenia migdałków prowadzące do wycięcia migdałków zostanie zapamiętane, ale poprzednia irytacja zostanie ukryta przez świadomą amnezję. „

Doktor Cheek wierzy, że już w łonie matki kształtują nas szczególne emocje. Nauczył setki kobiet porozumiewania się telepatycznego ze swoimi nienarodzonymi dziećmi.

Jeśli płód błędnie zinterpretuje zmartwienia matki jako odrzucenie, uczucie to zostanie odciśnięte i trwałe, mówi Cheek, a „późniejsza miłość i troska ze strony matki nie zmienią wcześniejszych założeń”.

Według dr Cheeka trauma porodowa leży u podstaw wielu dolegliwości dorosłych. Opisuje, jak adrenalina – uwalniana w momencie szoku lub stresu – „wbudowuje” strach lub dystres, a tym samym kształtuje traumę. „Pierwotny uraz może wystąpić w momencie, gdy matka zdaje sobie sprawę, że jest w ciąży. Może się pogłębić w czasie ciąży, przy porodzie i w pierwszych trzech latach życia i występować przez resztę życia dziecka”.

I prowadzą do depresji, lęku, fobii i zespołu stresu pourazowego. Zwykła psychoterapia nie jest w stanie poradzić sobie z takimi śladami, ponieważ wpływa na prymitywny i środkowy mózg, a nie na półkule mózgowe świadomych wspomnień. (Bezsenność i nawracający lęk mogą być oznakami takich zaburzeń.) Techniki ideomotoryczne mogą odkryć przedświadome przyczyny cierpienia, a następnie je leczyć.

Setki jego ciężarnych pacjentek stosowało hipnozę, aby umożliwić dziecku z pośladkiem przewrócenie się na drugi bok i wygodny poród.

Dobrze znane obecnie doświadczenie pacjentów chirurgicznych słyszących rozmowy na sali operacyjnej, nawet w stanie głębokiego znieczulenia, może mieć inne wyjaśnienie: telepatię. Doktor Cheek zastosował techniki ideomotoryczne, aby to potwierdzić ku własnej satysfakcji. „Jeśli to twierdzenie może zostać poparte pracą innych niezależnych obserwatorów” – mówi – „dla chirurgów i ich asystentów bardzo ważne będzie, aby podczas pracy z pacjentem chirurgicznym myśleli pozytywnie”.

Doktor Cheek wyjaśnia czytelnikowi, jak używać technik ideomotorycznych w połączeniu z autohipnozą w celu zlokalizowania zagubionych przedmiotów.

Książka zawiera wiele studiów przypadków (czasami powtarzanych) i wyraźne instrukcje dotyczące tego, jak terapeuci mogą wykorzystywać sygnały palcowe.

Rozdziały dotyczące ginekologii i urologii kobiecej są bardzo techniczne. Autorka ma nadzieję, że więcej kobiet będzie studiować na uczelniach medycznych i że więcej uwagi zostanie poświęcone koncepcji umysłu wpływającej na zachowanie fizyczne i równowagę hormonalną.

Stosowanie technik radzenia sobie z niepłodnością jest fascynujące i daje nadzieję parom, które rozpaczają, czy kiedykolwiek będą miały własne dzieci.

Doktor Cheek jest ostrożnie otwarty na inne podejścia, które można uwzględnić wraz z sygnalizacją palcową. Należą do nich poszukiwanie aury i badanie przeszłych wcieleń, chociaż uważa, że ​​najbardziej produktywne dla pacjentów jest po prostu odcięcie powiązań z przeszłymi wcieleniami i pozostawienie otwartą kwestii, czy są one prawdziwe, czy halucynacje. Zajmuje podobne stanowisko w sprawie osadzania duchów i ostrzega lekarzy, aby uważali, z kim omawiają te tematy.

Szczególnie odkrywcze jest wyjaśnienie dr Cheek, która podała powód, dla którego niektórzy ludzie boją się hipnozy i/lub opierają się jej: „Ona [lekarz] może podświadomie przypominać tym pacjentom kogoś, kto źle ich traktował, gdy byli spontanicznie w transie”.

Współczucie doktora Cheeka dla pacjentów i jego pragnienie bycia współterapeutą w procesie ich własnego uzdrawiania jest ewidentne w odrzuceniu przez niego powszechnej techniki: „… koncepcja mówiąca, że ​​powtarzające się zaburzenia w traumie zaćmowej w ramach całkowitej regresji wieku nie są realną metodą terapeutyczną. Zwykle alienuje pacjentów lub zmusza ich do wymyślania traum, które albo nie są przyczynowe, albo nigdy nie miały miejsca”. Czy. "

Istnieje wiele przydatnych przewodników na temat stosowania technik ideomotorycznych, które pomagają ludziom kontrolować ból i zwalczać niepożądane skutki chemioterapii. Dr Cheek pisze także o zastosowaniu hipnozy w medycynie sądowej i sytuacjach awaryjnych.

Jest to niewątpliwie książka dla praktyków, ale skłaniająca do refleksji także i laików.

Psychoterapia alternatywna

Najlepszym miejscem do znalezienia alternatywnych praktyków psychoterapii jest nasz bezpłatny katalog alternatywnych lekarzy. Aby wyświetlić listę wszystkich specjalistów zajmujących się psychoterapią alternatywną, kliknij tutaj.