Witamina D zmienia mikrobiom jelitowy

Ten artykuł jest częścią naszego specjalnego wydania z maja 2020 r. Pobierz cały numer tutaj.

Relacja

Charoenngam N, Shirvani A, Kalajian TA, piosenka A, Holick MF. Wpływ różnych dawek doustnej witaminy D₃Suplementacja diety na mikroflorę jelitową u zdrowych dorosłych: randomizowane badanie z podwójnie ślepą próbą i odpowiedzią na dawkę.Rez. przeciwnowotworowa. 2020;40(1):551-556.

Projekt

W tym randomizowanym, podwójnie ślepym badaniu zależności dawka-odpowiedź sprawdzano wpływ witaminy D₃Suplementacja diety na mikroflorę jelitową.

Uczestnik

Dwudziestu dorosłych z niskim poziomem witaminy D (definiowanym jako stężenie 25-hydroksywitaminy D [25(OH)D] w surowicy poniżej 30 ng/ml).

Przestudiuj leki i dawkowanie

Uczestnicy otrzymywali doustnie witaminę D w dawce 600, 4000 lub 10 000 IU dziennie₃.

Parametry docelowe

Naukowcy pobrali próbki kału na początku badania i po 8 tygodniach, aby zidentyfikować mikroflorę jelitową za pomocą amplifikacji i sekwencjonowania genu 16S rRNA.

Kluczowe spostrzeżenia

Wyjściowe stężenie 25(OH)D w surowicy było związane ze zwiększoną względną częstością występowaniaAkkermansiai zmniejszona względna obfitośćPorfiromony(P<0,05). Po interwencji analiza danych wykazała zależny od dawki wzrost względnej częstości występowaniaBakteroidyze znaczącą różnicą pomiędzy grupą 600 IU a grupą 10 000 IU (P=0,027) iParabakteroidyze znaczącą różnicą pomiędzy grupą 600 IU a grupą 4000 IU (P=0,039). Podwyższony poziom 25(OH)D w surowicy był powiązany ze wzrostem liczby pożytecznych bakterii i zmniejszeniem liczby bakterii chorobotwórczych.

Implikacje praktyczne

Witamina D₃Suplementacja diety wiązała się z zależnym od dawki wzrostem liczby bakterii, co wiązało się ze zmniejszoną aktywnością choroby zapalnej jelit. To nie pierwszy raz, kiedy D₃Suplementacja diety wiąże się ze zmianami w mikroflorze jelitowej. W wielu badaniach monitorowano mikroflorę jelitową z różnymi wynikami.

Artykuł Naderpoora i in. W listopadzie 2019 r. opublikowano wyniki randomizowanego badania klinicznego, w którym 26 osób z nadwagą i niedoborem witaminy D otrzymywało witaminę D, oraz wpływ, jaki miało to na ich mikroflorę kałową.¹W badaniu tym zdefiniowano niedobór witaminy D jako ≤50 nmol/l (co odpowiada 20 ng/ml) w przeciwieństwie do linii Charoenngama wynoszącej 30 ng/ml. Uczestnicy badania Naderpoor otrzymali dawkę nasycającą 100 000 jm, a następnie 4000 jm dziennie przez 16 tygodni. Suplementacja witaminy D w tym poprzednim badaniu zwiększyła liczebność mikroflory jelitowej tego rodzajuLachnospira. Po suplementacji uczestnicy, u których poziom witaminy D we krwi wzrósł do ponad 75 nmol/l, mieli wyższy poziom witaminy DKoprokoki niższa częstotliwość rodzajuRuminokokiw porównaniu z tymi, u których poziom witaminy D utrzymywał się poniżej 50 nmol/l.

Niemniej jednak jest coś intrygującego w pomyśle, że wystawienie brzucha na słońce może zmienić mikroflorę jelitową.

Wykorzystaliśmy także dane z badania Cantarela i wsp. z 2015 r., w którym badano suplementację witaminą D (5000 IU dziennie) przez 90 dni u kobiet (n=70) chorych na stwardnienie rozsiane (SM) i 8 zdrowych osób w grupie kontrolnej. Badania mikrobiomu kałowego wykazały zmniejszoną liczebność rodzajuRuminokokii wzrosłaAkkermansiaIFaecalibacteriumw tej małej grupie. U pacjentów ze stwardnieniem rozsianym, którzy nie byli leczeni glatiramerem, zaobserwowano wzrostKoprokok,AkkermansiaIFaecalibacteriumpo suplementacji witaminą D.²

Czy wiemy, co oznaczają te różne ustalenia? Istnieje zgoda co do tego, że suplementacja witaminy D zmienia mikrobiom jelitowy. Te różne badania nie sugerują spójności tych zmian, chociaż niektórzy się z tym zgadzająAkkermansiawzrasta. W ostatnich latachAkkermansia muciniphilaspotkało się z pozytywnym zainteresowaniem i wielu uważa, że ​​większa ich liczba jest korzystna.Akkermansiasprawuje kontrolę nad podstawowym metabolizmem i odpornością.³Dlatego też zaobserwowanie zwiększonej sytości, szczególnie wśród osób z nadwagą lub otyłością w badaniu Naderpoora, byłoby uważane za dobrą rzecz.

Czytając w Charoenngam i wsp., że „wyjściowe stężenie 25(OH)D w surowicy było powiązane ze zwiększoną względną obfitościąAkkermansiai zmniejszona względna obfitośćPorfiromony(P<0,05)” sprawiło, że moje czułki usiadły i zwróciły uwagę. To bakteriePorfiromony dziąsławyizolowany z mózgów chorych na Alzheimera, a odkrycie to stanowi podstawę intrygującej teorii, że ten stan neurodegeneracyjny jest wywoływany przez przewlekłe reakcje na te bakterie.⁴Chociaż pogląd, że witamina D jest powiązana z witaminą D, nie jest jeszcze powszechnie akceptowany, malejePorfiromonyPopulacja ma pewien urok.

Gdzieś powinniśmy wspomnieć, że kilka publikacji sugeruje, że ekspozycja na światło ultrafioletowe zmienia mikrobiom jelitowy, a skutki różnią się od suplementacji witaminą D. Również w tym przypadku zmiany różnią się w zależności od badania.^5.6Niemniej jednak jest coś intrygującego w pomyśle, że wystawienie brzucha na słońce może zmienić mikroflorę jelitową.

Chociaż wolimy brać pod uwagę dane z badań na ludziach, w tej dyskusji należy wspomnieć o badaniu na myszach dotyczącym suplementacji witaminą D.

W artykule z lipca 2018 r. Ghaly i in. badanie, w którym podawano duże dawki witaminy D myszom, którym podano siarczan dekstranu sodowego w celu wywołania zapalenia okrężnicy. Myszy, które otrzymały najwyższe dawki witaminy D (10 000 IU/kg), cierpiały na najcięższe zapalenie jelita grubego.⁷Problem z czytaniem badań przeprowadzonych na myszach polega na tym, że nie wiemy, jak ekstrapolować wyniki na ludzi, a ta sytuacja jest dobrym przykładem. Mimo to nie zaszkodzi pamiętać o tym badaniu podczas suplementacji dużymi dawkami witaminy D, dopóki nie będziemy pewni, że niektórzy ludzie nie zareagują podobnie.

Inną rzeczą, która nie zaszkodzi, jest pogląd, że część mechanizmu działania witaminy D może polegać na zmianie mikrobiomu jelitowego, a nie na ogólnoustrojowym wpływie biochemicznym na komórki organizmu. Nie będzie to pierwszy raz, kiedy będziemy musieli wejść w ten paradygmat. Musieliśmy już dostosować nasze rozumienie mechanizmu działania metforminy.⁸