Badanie: Inhibitor pompy protonowej w związku z przewlekłą chorobą nerek

Veröffentlicht:

Von:

Lazarus B., Chen Y., Wilson F. i in. Zastosowanie inhibitorów pompy protonowej i ryzyko przewlekłej choroby nerek. Jama wewnętrznie Med. 2016; 176 (2): 238-246. Badanie obiektywnej oceny możliwej korelacji między zastosowaniem inhibitorów pompy protonowej (PPI) a częstością przewlekłej choroby nerek (CKD). Badanie obserwacji projektowania w celu realizacji współczynnika filtracji kłębuszków (GFR) użytkowników PPI w porównaniu z nie-użytkownikami. Uczestnikami byli 10 482 osób, którzy uczestniczyli w badaniu ryzyka miażdżycy w społecznościach (ARIC). Wszyscy pacjenci mieli GFR ponad 60 ml/min/1,73 m2 na początku badań. Średni wiek wynosił 63,0 lat; 43,9 % to mężczyźni, a 3229 (3,1 %) wzięło PPI na początku kursu. ...
(Symbolbild/natur.wiki)

Bleiben Sie informiert: Jeden Abend senden wir Ihnen die Artikel des Tages aus der Kategorie Medizin forschung – übersichtlich als Liste.

To nawet nie liczy bez recepty leki PPI, które są dostępne bez recepty. Autor widzi również wielu pacjentów z nerkami, którzy są leczonymi z prednizonem z powodu kłębuszków głowy, a jednocześnie utrzymuje PPI profilaktycznie przeciwko żołądkowi.

Wielu pacjentów niepotrzebnie zajmuje PPI. Dla tych, którzy faktycznie cierpią na GERD, istnieje wiele alternatyw leczenia, które należy wziąć pod uwagę przed użyciem PPI.

Nie jest jasne, czy zastosowanie PPI i związane z tym ryzyko CKD są spowodowane bezpośrednią nefrotoksycznością, czy też odpowiedzialne są inne czynniki ryzyka związane z stosowaniem leków PPI. W badanym badaniu analiza statystyczna starej, otyłości, statusu społeczno -ekonomicznego i biorąc pod uwagę leki wysokiego ciśnienia krwi. Ogólnie rzecz biorąc, powiązanie prawie nie zmieniło się, jeśli parametry te zostały wzięte pod uwagę (45% zwiększyło ryzyko CKD w porównaniu do 50%). Pacjenci z refluksem żołądkowo -przełykowym (GERD) mają również zespół metaboliczny i dysfunkcję hormonalną, dzięki czemu te choroby współistniejące mogły przyczynić się do rozpowszechnienia CKD u użytkowników PPI. Ponadto wysoki wskaźnik masy ciała (BMI), wysokie trójglicerydy i niska wartość HDL są powiązane z GERD, więc mogło to również wpłynąć na ryzyko zaburzeń czynności nerek. 2 Ponieważ cukrzyca jest zdecydowanie najczęstszą przyczyną niewydolności nerek, utrzymanie normalnego BMI jest ważne dla wszystkich pacjentów z ryzykiem.
Kolejnym czynnikiem ryzyka CKD jest niedoczynność tarczycy, a osoby z niedoczynnością tarczycy mają większą częstość występowania GERD. Uważa się, że jest to bardziej spowodowane problemami ruchliwości i / lub przepuklinami przerwy niż w porównaniu z zakwaszeniem. 3 , odwrotnie, pacjenci z CKD mają większą częstość występowania niskiej funkcji tarczycy. Badanie sugeruje, że niedoczynność tarczycy stopniowo wzrasta wraz z stopniowo niższą filtracją kłębuszkową.
Chociaż związek między przewlekłą chorobą nerek a spożyciem PPI jest nowo ustalony, znany jest związek między ostrą chorobą nerek a spożyciem PPI. Spośród wszystkich dolin biopsji ze sprawdzonym ostrym śródmiąższowym zapaleniem nerek (AIN), 70 % jest spowodowane lekami, w tym PPI. 5 Ponadto dłuższy czas zażywania narkotyków był związany ze złym odzyskaniem. Infiltracje limfoplazmatyczne, które wpłynęły na śródmiąższ, z kłębuszkami kłębuszkami oszczędzono. 6

To wskazuje, że architektura systemu filtra nerki jest bezpośrednio uszkodzona, co zapewnia prawdopodobną przyczynowość w związku między CKD a długoterminową aplikacją PPI.
Naturalny składnik aktywny może mieć głęboki wpływ na zmniejszenie objawów GERD, a jednocześnie osoby z CNE korzyści: melatonina. Często pomijaną cechą CNI jest bezsenność, a CNI wpływa na produkcję melatoniny. Istnieją oznaki, że podawanie egzogennej melatoniny może pozytywnie wpływać na przebieg CKD. Komórki enterochromafinowe przewodu pokarmowego, ale 400 razy więcej melatoniny niż gruczoł szyszynki. Melatonina była częścią udanych naturalnych protokołów leczenia GERD bez PPI. 8

Jest to najprawdopodobniej spowodowane hamowaniem syntezy tlenku azotu, co powoduje przejściowe rozluźnienie dolnego zwieracza przełyku (TLESR).
Podsumowanie GERD i CNI kilka typowych czynników ryzyka. Ci, którzy stosują leczenie PPI dla GERD, mogą być już narażeni na ryzyko CNI. Istnieją jednak oznaki, że stosowanie PPI może być szkodliwe same w sobie. Wielu pacjentów niepotrzebnie przyjmuje PPI. Dla tych, którzy faktycznie cierpią na GERD, istnieje wiele alternatyw leczenia, które należy wziąć pod uwagę przed użyciem PPI.

  • Kelly JC. Inhibitory pompy protonowej mogą zwiększyć ryzyko choroby nerek. Witryna Medscape. http://www.medscape.com/viewarticle/857060#vp_2 . Publikowano 11 stycznia 2016 r.
  • m. Nomura, N. Tashiro, T. Watanabe i in. Związek objawów refluksu żołądkowo -przełykowego z parametrami zespołu metabolicznego u pacjentów z chorobami hormonalnymi. ISRN gastroenterol . 2014: 863206. DOI: 10.1155/2014/863206.
  • Savina LV, Semenikhina TM, Korochanskaia NV, Klitinskaia IS, Iakovenko MS. Hiatushernie i choroba refluksowa przełyku jako manifestacja nowo odkrytej niedoczynności tarczycy [po rosyjsku]. Clin Med (meczet) . 2006; 84 (2): 71-74.
  • Rheee CM, Kalantar-Zadeh K, Streja E i in. Związek między funkcją tarczycy a cennym wskaźnikiem filtracji kłębuszków u pacjentów z przewlekłą chorobą nerek. Nefrol przeszczep pokrętła . 2015; 30 (2): 282-287.
  • Muriiithi AK, Leung N, Valeri AM, i in. Ostre śródmiąższowe zapalenie nerek, 1993-2011: seria jesieni. w J Kidney Dis . 2014; 64 (4): 558-566.
  • Sampathkumar K, Ramalingam R, Prabakar A, Abraham A. Ostre śródmiąższowe zapalenie nerek przez inhibitory pompy protonowej. Indian J Nephrol . 2013; 23 (4): 304-307.
  • Quiroz Y, Ferrebuz A, Romero F, Vaziri ND, Rodriguez-Iturbe B. w J Physiol Renal Physiol. 2008; 294 (2): F336-344.
  • Webach Mr. Melatonin do leczenia choroby refluksowej żołądkowo -przełyku. Aging Ther Health Med . 2008; 14 (4): 54-58.
  • Pereira Rs. Regresja objawów choroby refluksowej przełyku z powodu suplementów diety z melatoniną, witaminami i aminokwasami: porównanie z omeprazolem. J Zirbel Gland Res . 2006; 41 (3): 195-200.