Suche
Mein Konto
odniesienie
Bronson C, Brewerton K, Ong J, Palanca C, Sullivan SJ. Czy hipoterapia poprawia równowagę u osób chorych na stwardnienie rozsiane: przegląd systematyczny.Eur J Phys Rehabil Med. 2010;46:347-353.
projekt
Systematyczne przeszukiwanie literatury
Metody badawcze: kontrola przypadku lub seria przypadków
tło
Stwardnienie rozsiane (SM) jest chorobą przewlekłą spowodowaną postępującą demielinizacją aksonów w ośrodkowym układzie nerwowym.1Objawy kliniczne obejmują funkcjonalne upośledzenie zdolności motorycznych i siły, utratę wrażliwości oraz zaburzenia koordynacji i równowagi. Objawy mogą się różnić w zależności od pacjenta, a choroba może mieć charakter nawrotowy, ustępujący lub postępujący. Ze względu na dużą różnorodność objawów klinicznych dostępne są różne metody leczenia, których podstawowym celem jest poprawa równowagi w codziennych czynnościach. Trening fizyczny okazał się w tym przypadku skuteczną strategią.2.3
Hipoterapia to systematyczny program fizjoterapii koni pod kierunkiem certyfikowanego specjalisty hipoterapii, który jest jednocześnie licencjonowanym fizjoterapeutą, terapeutą zajęciowym lub logopedą. Wykorzystuje ruch konia do wywoływania ciągłych, dynamicznych zmian w równowadze, postawie i bodźcach proprioceptywnych jeźdźca, co skutkuje natychmiastowymi kompensacyjnymi reakcjami motorycznymi, które ostatecznie przebudowują układ nerwowo-mięśniowy.4,5
Hipoterapię stosuje się jako interwencję terapeutyczną w przypadku wielu chorób neurologicznych, w tym porażenia mózgowego, uszkodzenia rdzenia kręgowego, urazowego uszkodzenia mózgu i stwardnienia rozsianego.
Hipoterapię stosuje się jako interwencję terapeutyczną w przypadku wielu chorób neurologicznych, w tym porażenia mózgowego, uszkodzenia rdzenia kręgowego, urazowego uszkodzenia mózgu i stwardnienia rozsianego.
Materiały i metody
Konkretne pytanie badawcze w tym przeglądzie systematycznym brzmiało: „Czy hipoterapia jako interwencja poprawia równowagę u osób chorych na stwardnienie rozsiane?” Autorzy przeszukali bazy danych MDLIN, AMED, EMBASE, ERIC, Scopus, ISI Web of Science, CINAHL, PsychINFO, Science Direct i PEDro w 2009 roku pod kątem: hipoterapia, koń, jazda konna, jazda konna, terapia końska, terapia ruchem konia, terapia z udziałem konia, jazda terapeutyczna ORAZ równowaga, równowaga posturalna, równowaga, postawa, reakcje posturalne, kołysanie posturalne, równowaga dynamiczna ORAZ stwardnienie rozsiane. Ze względu na ograniczony dostęp do narzędzi tłumaczeniowych uwzględniono jedynie pełnometrażowe artykuły napisane w języku angielskim lub przetłumaczone na język angielski.
Wyniki
Spośród 13 artykułów dotyczących hipoterapii, równowagi i stwardnienia rozsianego 3 spełniły kryteria włączenia i zostały ocenione. Średni czas i czas trwania interwencji hipoterapii wyniósł 7,75 godziny (zakres 5,0–13,5) w ciągu 11,2 tygodni (zakres 9–14), a interwencje przeprowadzono zarówno na zewnątrz, jak i w pomieszczeniu. Ogólnie rzecz biorąc, wszystkie trzy badania wykazały poprawę równowagi, przy czym jedno badanie sugeruje największą poprawę u pacjentów z pierwotnie postępującym stwardnieniem rozsianym w porównaniu z innymi podtypami choroby. Do ograniczeń badania należy bardzo mała liczebność próby oraz brak losowego doboru osób, co jest istotne ze względu na zmienny charakter stwardnienia rozsianego.
dyskusja
Opublikowane badania w obszarach terapii z udziałem zwierząt, terapii z udziałem koni i hipoterapii są stosunkowo niewielkie, ale w ciągu ostatniej dekady ich liczba wzrosła wykładniczo. Metody takie jak randomizowane badanie kontrolowane są bardzo trudne w zastosowaniu, ponieważ interwencje te zależą od stale zmieniającego się wkładu terapeutycznego z wieloczynnikowego źródła (konia) do biorcy z odmianą wieloczynnikowej niepełnosprawności (porażenie mózgowe, urazowe uszkodzenie mózgu, stwardnienie rozsiane). .
Pomimo szerokiej strategii wyszukiwania, tylko trzy artykuły spełniły kryteria włączenia.6,7,8Niemniej jednak wszystkie trzy wskazują na poprawę równowagi po sesjach hipoterapii i istotne dla tej dyskusji jest to, że istnieją znaczące dowody obserwacyjne na wartość hipoterapii od terapeutów, pacjentów i członków rodziny, chociaż szczególnie w obszarze porażenia mózgowego i urazowego uszkodzenia mózgu/rdzenia kręgowego.
W Stanach Zjednoczonych istnieje ponad 700 terapeutycznych ośrodków jeździeckich, a za granicą jest ich tysiące. North American Riding for the Handicapped Association (NARHA) nadzoruje certyfikację terapeutycznych ośrodków jeździeckich, a American Hippotherapy Association (AHA) zapewnia certyfikację wykwalifikowanych terapeutów do wykonywania zabiegów hipoterapii.
Wpływ na praktykę
Chociaż jazda konna w ogóle, a hipoterapia w szczególności nie dysponują tak bogatymi wynikami badań, jak bardziej konwencjonalne terapie, liczne ośrodki leczą od dziesięcioleci dziesiątki tysięcy pacjentów z bardzo wyraźnie pozytywnymi wynikami obserwacyjnymi. Ryzyko dla pacjenta jest bardzo niskie i nie ma udokumentowanych skutków ubocznych tych procedur, innych niż okazjonalna alergia na konie lub inne źródła środowiskowe, takie jak siano. Biorąc pod uwagę brak skutecznych terapii i brak znanych leków, pacjenci cierpiący na te poważne zaburzenia neurologiczne powinni być kierowani do terapeutycznego ośrodka jeździeckiego.