Badanie: Niewielka aktywność fizyczna przebiła zachowanie siedzące

Reference Beddhu S, Wei G, Marcus RL, Chonchol M, Greene T. Współpracująca aktywność fizyczna i śmiertelność w ogólnej populacji Stanów Zjednoczonych i subpopulacji CNE. Clin J w SOC Nephrol. 30 kwietnia 2015 r. [EPUB przed drukiem] Zaprojektuj tę analizę obserwacyjną National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) z lat 2003-2004, zbadała związek między aktywnością o niskiej i niskiej intensywności i śmiertelności. Uczestnicy zostali przeanalizowani przez 3 626 uczestników NHANES, którzy nosili akcelerator przez co najmniej 4 dni dziennie w ramach badania, który zapewnił wiarygodne wartości mierzone i byli dostępni dla danych śmiertelności. Wszystko …

07. März 2023

Natur.wiki Autoren-Team

Artikel als PDF

Kommentare

Diesen Artikel teilen:

Facebook X Whatsapp Email

Clin J w SOC Nephrol. 30 kwietnia 2015 r. [Epub przed drukiem]

Design

Ta analiza obserwacji National Health and Nutrition Examination Survey (NHANES) z lat 2003-2004 zbadała związek między aktywnością o niskiej i niskiej intensywności i śmiertelności.

Uczestnik

Przeanalizowano dane 3626 uczestników NHANES, którzy nosili akcelerometr przez co najmniej 4 dni dziennie podczas badania, który zapewnił wiarygodne wartości zmierzone i były dostępne dla danych śmiertelności. Wszyscy uczestnicy mieli ponad 20 lat. Mierniki przyspieszenia zapewniły obiektywne pomiary aktywności fizycznej. Dane zarejestrowano w 1-minutowych etapach, a aktywność fizyczną podzielono na 1 minutę w odniesieniu do siedzenia lub niskiego, światła lub umiarkowanego/silnego pod względem intensywności. Środkowy okres obserwacji wynosił 2,86 lat. Spośród 383 uczestników miało przewlekłą chorobę nerek (CKD). W ciągu 10 390 lat obserwacji w całej kohorcie (1,32 zgonów) i 50 zgonów) i 50 zgonów w grupie CKD (4,77 zgonów/100 osób).

Parametr docelowy

Dane dotyczące śmiertelności porównano z aktywnością fizyczną.

Ważna wiedza

Przeciętny dorosły w tym badaniu spędził tylko około 35 minut na godzinę na zachód podczas siedzenia. Jeżeli dla każdej godziny dnia w ciągu dnia wymieniane są 2 minuty na 2 minuty aktywności światła (Z [HR]: 0,67; 95% przedział ufności [CI]: 0,48-0,93; p = 0,02). W przypadku czynności o niskiej intensywności, takich jak siedzenie w klasie, uczenie się, notatki lub stałe, nie znaleziono istotnych zmian w ryzyku śmiertelności (HR: 1,01; 95 % -KI: 0,86–1,19; p = 0,87)] lub dla czynności umiarkowanych lub intensywnych, takich jak szybkie chodzenie, bieganie lub podnoszenie ciężkich ciężarów (MR.: 0,80; 95 % KI: 0,42–1,51;

Implikacje ćwiczeń

Te wyniki powinny podnieść sposób, w jaki się poruszamy i rolę, jaką odgrywasz w zachowaniu zdrowia, odwrócić je do góry nogami i radykalnie zmienić cele, które ustawiliśmy na naszych pacjentów.

Według tego badania może lepiej zapłacić za zdrowie, aby wstać co godzinę dnia i poruszać się przez kilka minut dłużej niż intensywnie się poruszać. Niewiele osób zgadnęłaby; Zakładamy, że im bardziej intensywny jest nasz program treningowy, tym lepiej dla nas. Zakładamy również, że intensywne szkolenie na siłowni zrekompensuje resztę dnia w naszym biurze. Mylimy się.

Zamiast próbować zachęcić pacjentów do udziału w działaniach o wysokiej intensywności energii, proste skrócenie czasu spędzonego na siedzeniu może okazać się bardziej osiągalne i skuteczne w poprawie ich zdrowia.

Zachowanie siedzące lub siedzące jest wyraźnie szkodliwe dla zdrowia osoby; Brak ruchu jest czynnikiem ryzyka otyłości,

1 Insulinoistance, 2 Cukrzyca, 3 i zwiększoną śmiertelność w populacji ogólnej. ⁴ Stopień aktywności fizycznej nie jest stosowany przez żadne spektrum do intensywnej aktywności, z jednostkami stosowanymi równoważnikami metabolicznymi (METS). Technicznie rzecz biorąc, 1 MET jest zdefiniowane jako ilość tlenu spożywanego w pełnym spokoju, np. Na przykład, siedząc na krześle (1 Met = 3,5 ml o 2 /kg/min). 5 Dlatego 2 Mets to podwójne wydatki metaboliczne siedzenia, 3 MET 3 -krotności zużycia i tak dalej. Ogólnie rzecz biorąc, aktywność siedząca jest definiowana jako 1,0 do 1,3 MET, umiarkowana aktywność fizyczna jako od 3 do 6 METS i aktywność intensywna jako ponad 6 MET.

Randomizowane badanie interwencji klinicznej opublikowane w 2013 r. Wykazało, że wzrost umiarkowanej aktywności fizycznej do 175 minut tygodniowo przy 5,145 nadwagi lub otyłej cukrzycy typu 2 nie obniżył tempa zdarzeń sercowo -naczyniowych. Niższy obszar spektrum treningowego jest wydawany, prawdopodobnie ma większą korzyść niż bardziej intensywny ruch.

Nawet jeśli byłby bardziej skuteczny, trudno jest zmusić Amerykanów do intensywnego działania fizycznego. W tej chwili większość Amerykanów nawet nie osiąga celu 2,5 godziny umiarkowanej aktywności fizycznej na tydzień. ^{8.9 Zamiast zachęcać pacjentów do uczestnictwa w działaniach o wysokiej intensywności energii, proste skrócenie czasu spędzającego na siedzeniu, niż zarówno łatwiej, jak i skutecznie okazuje się poprawić ich zdrowie. W tym badaniu niewielka aktywność jest z pewnością bardziej skuteczna.

Zauważ, że ta 2 -minutowa aktywność na godzinę nie jest wartością bezwzględną. Oznacza to 2 minuty „więcej” na godzinę. Jeśli dana osoba ma łatwą aktywność przez 8 minut na godzinę, powinniśmy zachęcić cię do zwiększenia jej do 10 minut. Jeśli można go dalej zwiększyć - powiedzmy, kolejne 5 minut - jeszcze lepiej. Nasz obecny obraz silnego ruchu, z ociekającym potem, walącym sercem i dyszącym płuc, jakby był tak zdrowy, może nie być poprawny. Zamiast tego bardziej precyzyjnym obrazem może być to, że ciche siedzenie na krześle jest po prostu szkodliwe dla naszego zdrowia.

Hu FB, Li Ty, Colditz GA, Willett toaleta, Manson Ever. Telewizja i inne zachowania siedzące w odniesieniu do ryzyka otyłości i cukrzycy typu 2 u kobiet. Jama. 2003; 289 (14): 1785-1791.
Helmerhorst HJ, Wijndaele K, Brage S, Wareham NJ, Ekelund i obiektywnie zmierzone czas siedzenia mogą przewidzieć oporność na insulinę niezależnie od aktywności fizycznej o umiarkowanej i intensywnej intensywności. cukrzyca. 2009; 58 (8): 1776-1779.
Hu FB, Leitzmann MF, MJ, Colditz GA, Willett WC, Rimm EB. Aktywność fizyczna i telewizja w odniesieniu do ryzyka cukrzycy typu 2 u mężczyzn. stażysta arcyk. 2001; 161 (12): 1542-1548.
Koster A, Caserotti P, Patel KV i in. Związek czasu siedzenia z śmiertelnością niezależnie od umiarkowanej do silnej aktywności fizycznej. plus jeden. 2012; 7 (6): E37696.
Jetté M, Sidney K, Blümchen G. Equivivallentów metabolicznych (METS) w testach warunków skrajnych, odniesienie do stresu i ocena zdolności funkcjonalnej. Clin Cardiol. 1990; 13 (8): 555-565.
USA Ministerstwo Zdrowia. Uaktywniać się. Dostępne wokół: (usunięte link). Dostęp 29 czerwca 2015 r.
Grupa badawcza patrzeć w przyszłość; Wing RR, Bolin P, Brancati FL i in. Efekty sercowo -naczyniowe intensywnej interwencji stylu życia w cukrzycy typu 2. n Engl. J Med. 2013; 369 (2): 145-154.
Centra kontroli i zapobiegania chorobom, krajowe badanie badań zdrowotnych i żywieniowych. Nhanes 2003-2004. Dostępne wokół: (usunięte link). Dostęp 29 czerwca 2015 r.
Tucker JM, Welk GJ, Beyler NK. Aktywność fizyczna w USA: Zgodność z wytycznymi dotyczącymi aktywności fizycznej dla Amerykanów przez dorosłych. bin j prap med. 2011; 40 (4): 454-461.}