Suche
Mein Konto
![Bezug Perrett KP, Jachno K., Nolan TM, et al. Assoziation der Rotavirus-Impfung mit der Inzidenz von Typ-1-Diabetes bei Kindern. JAMA Pädiatr. 2019;173(3):280-282. Entwurf Beobachtende, retrospektive Analyse Zielsetzung Vergleich der Inzidenz von neu diagnostiziertem Typ-1-Diabetes mellitus (T1D) bei australischen Kindern in den 8 Jahren vor und nach Einführung der routinemäßigen oralen Rotavirus-Impfung Teilnehmer Dies war eine landesweite Studie, die in Australien durchgeführt wurde. Die Studie umfasste Daten von australischen Kindern, bei denen T1D zwischen 2000 und 2015 diagnostiziert wurde. In diesem Zeitraum wurden 16.159 neue Fälle von T1D diagnostiziert. Dies entspricht einer mittleren Rate von 12,7 (95 % Konfidenzintervall [CI]: 11,0-14,8) …](https://natur.wiki/cache/images/SIBO-and-Anti-Inflammatories-Boswellia-Curcumin-jpg-webp-1100.webp)
Relacja
Perrett KP, Jachno K, Nolan TM i in. Związek szczepień przeciw rotawirusom z występowaniem cukrzycy typu 1 u dzieci.JAMA Pediatria. 2019;173(3):280-282.
Projekt
Analiza obserwacyjna, retrospektywna
Cel
Porównanie częstości występowania nowo zdiagnozowanej cukrzycy typu 1 (T1D) u australijskich dzieci w ciągu 8 lat przed i po wprowadzeniu rutynowego doustnego szczepienia przeciwko rotawirusom
Uczestnik
Było to ogólnokrajowe badanie przeprowadzone w Australii. Badanie obejmowało dane dotyczące australijskich dzieci, u których w latach 2000–2015 zdiagnozowano T1D. W tym okresie zdiagnozowano 16 159 nowych przypadków T1D. Odpowiada to średniemu wskaźnikowi wynoszącemu 12,7 (95% przedział ufności [CI]: 11,0–14,8) przypadków na 100 000 dzieci.
interwencja
Szczepienie przeciwko rotawirusom wszystkich niemowląt w wieku 6 tygodni i starszych rozpoczęło się w Australii w maju 2007 roku. Szczepieniu podlegają dzieci w wieku od 2 do 4 miesięcy.
Oceniono parametry badania
W Australii program National Diabetes Services Scheme zapewnia pacjentom dotowane dostawy testów na poziom glukozy i insuliny. Rejestr ten wykorzystano do identyfikacji nowo zdiagnozowanych przypadków T1D.
Podstawowa miara wyniku
Częstość występowania T1D u dzieci przed i po rutynowych szczepieniach
Kluczowe spostrzeżenia
U dzieci w wieku od 0 do 4 lat liczba nowych przypadków T1D zmniejszyła się o 14% (wskaźnik częstości: 0,86; 95% CI: 0,74–0,99;P=0,04) po wprowadzeniu doustnej szczepionki przeciwko rotawirusom w 2007 roku.
Implikacje praktyczne
W ostatnich latach zarówno w Australii, jak i w Australii częstość występowania T1D stale rośnie1i w pozostałej części świata.2W ostatnich latach liczba zdiagnozowanych przypadków spadła po raz pierwszy od lat 80. XX wieku, a w Australii mogła nawet ustabilizować się.3
Raport ten może być pierwszym dowodem na to, że spadek zachorowalności zbiega się z wprowadzeniem rutynowych szczepień przeciw rotawirusom. Spadek rozpoznawalności cukrzycy nastąpił jedynie w grupie wiekowej dzieci urodzonych po wprowadzeniu szczepionki, co jest zgodne z hipotezą, że szczepionka ta chroni przed rozwojem T1D. U starszych dzieci, które nie zostały zaszczepione, nie zaobserwowano podobnego spadku zachorowań.
Spadek rozpoznawalności cukrzycy nastąpił jedynie w grupie wiekowej dzieci urodzonych po wprowadzeniu szczepionki, co jest zgodne z hipotezą, że szczepionka ta chroni przed rozwojem T1D.
Zakażenie rotawirusem na ogół wiąże się z objawami żołądkowo-jelitowymi, jednak istnieje coraz większa zgoda co do tego, że jego skutki mają charakter ogólnoustrojowy i obejmują zwiększone ryzyko chorób autoimmunologicznych.4Najczęstszym pozajelitowym objawem infekcji są drgawki. Pełne szczepienie przeciw rotawirusom wiąże się ze zmniejszeniem o 18 do 21 procent liczby napadów wymagających hospitalizacji w roku następującym po szczepieniu.5
W 1998 roku Len Harrison jako pierwszy doniósł, że u dzieci po zakażeniu rotawirusem pojawiają się markery immunologiczne cukrzycy.6Niedawne badania na modelach laboratoryjnych sugerują, że infekcja trzustki rotawirusem wywołuje atak immunologiczny na komórki wytwarzające insulinę, podobny do patogenezy T1D.7
Jeśli infekcja rotawirusem zwiększa ryzyko cukrzycy, można jedynie zadać pytanie, czy szczepionka mogłaby zrobić to samo. Naukowcy z Finlandii zadali to pytanie i w maju poinformowali, że szczepionka przeciwko rotawirusom nie wydaje się zwiększać ryzyka cukrzycy. Duże badanie kontrolowane placebo nie wykazało dowodów na zwiększone ryzyko cukrzycy u dzieci, które otrzymały szczepionkę przeciw rotawirusom. W rzeczywistości istniała tendencja do niższego ryzyka (około 7%), ale różnica ta nie osiągnęła poziomu istotności statystycznej. Ich dane wykazały statystycznie istotne niższe ryzyko rozwoju celiakii; U dzieci, które otrzymały szczepionkę rotawirusową, ryzyko względne celiakii było o 50% niższe w porównaniu z grupą placebo.8
W majowym wydaniu Natural Medicine Journal Jody Stanislaw, ND, CDE, przedstawiła nam koncepcję, którą nazywa „utrzymaniem komórek beta”.9We wczesnej cukrzycy lub utajonej autoimmunologicznej cukrzycy dorosłych (LADA) istnieje okres, w którym zachowana jest częściowa funkcja trzustki. Stanisław twierdzi, że tę funkcję można utrzymać rozsądną dietą, ćwiczeniami i suplementami. Należy się zastanowić, czy ta szczepionka przeciwko rotawirusom mogłaby również okazać się przydatna w ochronie trzustki i spowolnieniu utraty funkcji w wyniku dalszych ataków autoimmunologicznych.