Suche
Mein Konto
Relacja
Sobieraj DM, Martinez BK, Hernandez AV i in. Skutki uboczne leczenia farmakologicznego dużej depresji u osób starszych.J Am Geriatr Soc. 2019;67(8):1571-1581.
Cel
Ocena skutków ubocznych farmakologicznych leków przeciwdepresyjnych w leczeniu dużych zaburzeń depresyjnych (MDD) u dorosłych w wieku 65 lat i starszych.
Projekt
Metaanaliza 19 randomizowanych badań kontrolowanych i 2 badań obserwacyjnych, z których większość dotyczyła leczenia w ostrej fazie (<12 tygodni) MDD o umiarkowanym nasileniu.
Uczestnik
Pacjentów w wieku 65 lat i starszych z MDD, którzy przyjmowali leki przeciwdepresyjne w małych dawkach, w tym selektywne inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny (SSRI), inhibitory wychwytu zwrotnego serotoniny i noradrenaliny (SNRI), bupropion, mirtazapinę, trazodon, wilazodon lub wortioksetynę, porównywano z pacjentami otrzymującymi inne leki przeciwdepresyjne. Placebo lub terapia niefarmakologiczna.
Oceniono parametry badania
Oceniono zdarzenia niepożądane występujące podczas leczenia MDD, takie jak zaburzenia rytmu, zaburzenia funkcji poznawczych, upadki, złamania, hospitalizacje, śmiertelność i wydłużenie odstępu QTc. Oceniono także poważne zdarzenia niepożądane i przerwania leczenia z powodu zdarzeń niepożądanych.
Podstawowe miary wyniku
Porównano różne metody leczenia farmakologicznego pod kątem częstości występowania działań niepożądanych.
Kluczowe spostrzeżenia
W tej metaanalizie znalazły się 3 kluczowe wnioski:
- Bei Patienten im Alter von 65 Jahren oder älter waren sowohl SSRIs als auch SNRIs mit signifikant mehr Studienabbrüchen aufgrund allgemeiner unerwünschter Ereignisse verbunden als Placebo.
- In der akuten Phase der Behandlung (< 12 Wochen) traten bei Patienten, denen SNRIs, aber keine SSRIs verschrieben wurden, im Vergleich zu Placebo häufiger unerwünschte Ereignisse auf.
- Das SNRI Duloxetin erhöhte spezifisch und signifikant die Anzahl der Stürze bei älteren Patienten, insbesondere bei Patienten mit Herz-Kreislauf-Erkrankungen, eine Tatsache, die in den ursprünglichen Studien zu wenig berichtet wurde.
Implikacje praktyczne
Znaczące objawy depresji są częste u osób starszych i częstość występowania wynosi 15–20% u dorosłych mieszkających w społecznościach lokalnych i jest wyższa u osób cierpiących na choroby somatyczne lub przebywających w placówkach opiekuńczych.1Objawy depresji u seniorów mogą objawiać się inaczej niż u osób niebędących seniorami. W rezultacie depresja może nie spełniać zwykłych kryteriów ciężkiej depresji. Ogólnie rzecz biorąc, starsi pacjenci częściej doświadczają dolegliwości somatycznych i objawów poznawczych, rzadziej skarżą się na smutek lub nastrój dysforyczny. Często depresja u osób starszych jest postrzegana jako pobudzenie, hipochondria lub zespół demencji, które często mogą występować bez skarg na smutek.2.3
Leki przeciwdepresyjne na receptę budzą obawy starszych pacjentów ze względu na wolniejsze uwalnianie leków, a także większe prawdopodobieństwo interakcji leków, ponieważ populacja ta na ogół przyjmuje więcej leków. Amerykańskie Towarzystwo Geriatryczne zaleca, aby nie przepisywać leków z grupy SSRI i trójpierścieniowych leków przeciwdepresyjnych (TCA) seniorom, u których w przeszłości występowało znaczne ryzyko upadków lub złamań.4Ze względu na zdolność do zwiększania poziomu acetylocholiny, TCA na ogół nie są zalecane w opiece nad osobami starszymi.
Badanie to stanowi pomocne przypomnienie, że nawet w przypadku leków uznawanych za „bezpieczniejsze” dla seniorów nadal istnieją obawy dotyczące profilu korzyści i ryzyka tych leków. Mając to na uwadze, medycyna naturopatyczna może dobrze służyć tej populacji, zapewniając bardziej kompleksowy plan leczenia zdrowia psychicznego.
Starsi pacjenci mogą być najbardziej narażeni na ryzyko braku reakcji na początkowo wybrany lek i wydają się być bardziej narażeni na nawracającą depresję po osiągnięciu remisji.5
Biorąc pod uwagę te informacje o zdarzeniach niepożądanych oraz fakt, że starsi pacjenci są obarczeni większym ryzykiem nawrotu, jako lekarze naturopaci musimy starać się oferować naszym pacjentom zalecenia dotyczące naturalnego leczenia, które przynoszą wyraźne korzyści w leczeniu patologii leżącej u podstaw choroby depresyjnej. Na przykład wiadomo, że zanik hipokampa jest oznaką depresji i pogorszenia funkcji poznawczych. Badanie przeprowadzone na 120 starszych osobach cierpiących na demencję wykazało, że u osób, które wykonywały ćwiczenia aerobowe o umiarkowanej intensywności 3 dni w tygodniu przez 1 rok, wykazano zwiększoną objętość hipokampa (o 2%), a aktywność ta skutecznie odwracała związaną z wiekiem utratę objętości mózgu. Oczekiwaną utratę mózgu zaobserwowano u osób kontrolnych, które nie wykonywały ćwiczeń aerobowych, a zamiast tego wykonywały jedynie rozciąganie i trening mięśni.6
Nawet w przypadku leków uważanych za „bezpieczniejsze” dla seniorów nadal istnieją obawy dotyczące profilu ryzyka i korzyści tych leków.
Proste suplementy związane ze stylem życia również mogą być wartościowe. W 10-letnim badaniu kohortowym obejmującym ponad 50 000 starszych kobiet naukowcy odkryli, że u kobiet, które piły od 2 do 3 filiżanek dziennie, ryzyko depresji było o 15% niższe w porównaniu z tymi, które piły 1 filiżankę lub mniej kawy z kofeiną tygodniowo, a u kobiet, które piły 4 filiżanki lub więcej, ryzyko było o 20% mniejsze. W przypadku osób starszych, które mają skłonność do depresji, pomocne może być codzienne spożywanie kawy zawierającej kofeinę.7Inne badania wykazały to wsparcie hormonalne8był pomocny u starszych kobiet z depresją oporną na leczenie oraz w leczeniu narażenia na ołów9może poprawić funkcje poznawcze.
Suplementacja niefarmakologiczna może również pomóc uniknąć konieczności przyjmowania leków. Badania MRI u pacjentów w podeszłym wieku z depresją wykazały, że brak równowagi w korze przedczołowej można skorygować za pomocą acetylo-L-karnityny.10Terapia niskimi dawkami oleju rybnego u 66 pacjentów w podeszłym wieku (łącznie 1000 mg, w podziale na około 300 mg EPA i DHA) zapewniła korzyść kliniczną i miała znacznie większy efekt niż placebo w innym podwójnie ślepym, randomizowanym badaniu kontrolowanym placebo. które wykazały istotne różnice w skali depresji geriatrycznej po uwzględnieniu czynników zakłócających, takich jak masa ciała, dysfunkcja tarczycy i cholesterol.11
ograniczenia
Ogólnie rzecz biorąc, chociaż analiza ta była solidna i pomocna, warto zwrócić uwagę na pewne ograniczenia.
Po pierwsze i najważniejsze, badane dawki leków przeciwdepresyjnych odzwierciedlały dolną granicę (lub dolną połowę) zalecanego zakresu zwykle stosowanego u osób starszych. Po drugie, żadne z analizowanych badań nie miało na celu oceny działań niepożądanych. Po trzecie, z analiz, na których oparto te wyniki, wykluczono pacjentów z wieloma chorobami współistniejącymi lub innymi chorobami neuropsychiatrycznymi, takimi jak demencja lub wysokie ryzyko samobójstwa. Te trzy pierwsze ograniczenia łącznie mogły skutkować zaniżaniem liczby zgłaszanych zdarzeń niepożądanych.
Ponieważ w przypadku niektórych leków dostępne były tylko pojedyncze, randomizowane badania kontrolowane, autorzy stwierdzili, że ich zdolność do wykrywania skutków ubocznych bupropionu, mirtazapiny, trazodonu lub wortioksetyny jest ograniczona. Dlatego te leki również mogą być powodem do niepokoju.
Wreszcie, ponieważ autorzy nie dysponowali danymi, które umożliwiłyby im ocenę, czy szkody różnią się w zależności od płci pacjenta, nie możemy stwierdzić, czy informacje te dotyczą w nieproporcjonalnym stopniu mężczyzn czy kobiet.