Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής στις πλούσιες χώρες επιβραδύνεται: Γιατί η επανάσταση διήρκεσε 30 χρόνια

Η αύξηση του προσδόκιμου ζωής στις πλούσιες χώρες επιβραδύνεται: Γιατί η επανάσταση διήρκεσε 30 χρόνια
Ρυθμίστε τον ενθουσιασμό για τον αυξανόμενο αριθμό ατόμων που αναμένεται να είναι 100 ετών. Η αύξηση του προσδόκιμου ανθρώπινου ζωής θα μπορούσε πραγματικά να επιβραδυνθεί. Αυτό είναι το αποτέλεσμα μιας μελέτης που έχει αναλύσει τα δεδομένα θνησιμότητας από δέκα χώρες ή περιοχές τις τελευταίες τρεις δεκαετίες
"Υπάρχουν όρια για το πόσο μακριά μπορούμε να προωθήσουμε την ανθρώπινη επιβίωση", λέει ο συνεργάτης της μελέτης, S. Jay Olhansky, επιδημιολόγος στο Πανεπιστήμιο του Illinois στο Σικάγο. "Εάν ζείτε αρκετά καιρό, συναντάτε τη διαδικασία βιολογικής γήρανσης." Υποστηρίζει ότι η εποχή της ριζικής επέκτασης της ζωής έχει τελειώσει. Ωστόσο, ορισμένοι ερευνητές δεν συμφωνούν και επισημαίνουν ότι η ιατρική επιστήμη μπορεί να βρει έναν τρόπο να επεκτείνει τα όρια ηλικίας. Η πρόοδος στη δημόσια υγεία και την ιατρική στον εικοστό αιώνα έχει αυξήσει το προσδόκιμο ζωής κατά περίπου τρία χρόνια ανά δεκαετία. Ωστόσο, ο Olshansky και άλλοι υποστήριξαν από καιρό ότι αυτή η βελτιωμένη τάση δεν ήταν βιώσιμη, παρά τις αισιόδοξες προβλέψεις που προέβλεπαν ότι τα περισσότερα από τα παιδιά που γεννήθηκαν στον 21ο αιώνα θα μπορούσαν να είναι 100 ετών και άνω
Μερικοί ερευνητές θα πίστευαν ότι η παιδική θνησιμότητα θα μπορούσε να μειωθεί σημαντικά, λέει. Οι πρόοδοι στους τομείς των εμβολίων, της εκπαίδευσης και της δημόσιας υγείας έχουν μειώσει από τότε λιγότερο από 4 % από περισσότερο από 20 % το 1950. "Αν δεν μπορούμε να φανταστούμε κάτι, αυτό δεν σημαίνει ότι είναι αδύνατο", λέει ο Jdanov. Η μελέτη αποκάλυψε επίσης αυτό που ο Olhansky ονομάζει μια «συγκλονιστική» μείωση του μέσου προσδόκιμου ζωής στις Ηνωμένες Πολιτείες τη δεκαετία από το 2010 - μια τάση που έχει παρατηρηθεί μόνο σε τόσο μακρύ πληθυσμό μετά από ακραία γεγονότα, όπως οι πόλεμοι. Η μείωση των ΗΠΑ προκαλείται από το αυξανόμενο ποσοστό θνησιμότητας λόγω ασθενειών όπως ο διαβήτης και οι καρδιακές παθήσεις σε άτομα ηλικίας περίπου 40 έως 60 ετών. "Δείχνει ότι κάτι πολύ αρνητικό συμβαίνει κάτω από ορισμένες ομάδες πληθυσμού που τραβάει τον μέσο όρο, επειδή οι πλουσιότερες και καλύτερα εκπαιδευμένες υποομάδες αποκομίζουν πραγματικά καλύτερα", λέει ο Olhansky. Olshansky, S.J., Willcox, Β. https://doi.org/10.1038/S43587-024-00702-3
(2024).